 |
|
paranoja trzyma w szponach, nigdy nie puszczała
|
|
|
|
jestem jeszcze zakochany resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz
|
|
|
|
coś mnie zabija, ja nie wiem czemu mówisz, że zabijam chyba tu sam siebie
|
|
|
|
umiałem kochać i cholera, doskonale wiedziałem co to miłość
|
|
|
|
chciałbym, żeby kiedyś ktoś tak na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty nie mógłby zasnąć
|
|
|
|
kilka razy wychodziłem na dach, nie wiem po co, może po to by skoczyć
|
|
|
|
nie powiem jak mi ciebie brak, bo nie ma takich słów
|
|
|
|
umieram, bo to wszystko tu niszczeje, gnije i nie masz tu nic trwałego poza tęsknotą za trwałością,
bo już nie jestem z tego świata i może nigdy z niego nie byłem
|
|
|
|
chciałem unieść wszystkie nieszczęścia świata ludzi. i zwariowałem
|
|
|
|
cały zbudowany jestem z ran
|
|
|
|
ja też mam przecież serce, którego często nie chcesz
|
|
|
|
zawsze chodziło o oddychanie przy mnie, nie mną.. ty oddychaj mną, dla ciebie wszystko dookoła jest większą trucizną niż ja
|
|
|
|
Dodaj komentarz
