 |
|
to takie nieważne, przeklinam życie zbyt często,
a heroizm duszy nie pozwala mi tym jebnąć.
w sumie wszystko jedno, czasem ból bywa przyjemny.
ból malowany tatuażem na papierze ściernym.
|
|
|
|
'to ten świat a nie my , jest skurwysynem.
|
|
|
|
pytasz mnie o ludzi? Ja nie znam ludzi wcale.
choć trochę to absurdalne, to wiesz o tym doskonale.
te ulice znam na pamięć, emanuje tym osiedlem,
gdy moje łzy jak znamię wyryte w fundamencie.
|
|
|
|
to nie tak, że zbudowałam świat na zapałkach,
bo ten świat jest mi jak własna przestrzeń planetarna.
to nie tak, że mój rap, wiesz, cokolwiek u mnie zmienia,
bo parę osób więcej nagle mówi mi : siema.
|
|
|
|
życie to mój nawyk więc biorę je z każdej strony.
biorę świat jaki jest: uroczy i spierdolony.
|
|
|
|
na próżno, wiesz, szukać we mnie odwagi.
moja silna wola jest zbyt słaba, by dać ze mną rady.
|
|
|
|
jestem mentalnym kaleką i lubię zaćpać miłość,
by potem przez to umierać i brać złoty strzał na wylot.
a może znowu popłynąć parę browarów za dużo,
choć obiecałam komuś, że skończę z tym na długo.
|
|
|
|
będziesz śmiał się jak zawsze i jak zawsze miał rację.
ja mam wobec świata dług, którego nie spłacę.
|
|
|
|
nareszcie. wyszeptam trzy minuty ciszy.
daj mi wolność, bo nic, kurwa, nic się nie liczy.
|
|
|
|
rozliczam kilometry podjętych decyzji.
na bit wypluwam nadzieję, by móc ją urzeczywistnić.
|
|
|
|
dopiero na skrzyżowaniu zaczynasz zastanawiać się dokąd idziesz .
|
|
|
|
tutaj zadają rany ,żeby mieć dobry humor.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
