 |
|
10 lat znajomości, tysiące rozmów, setki wiadomoścì, kilkadziesiąt wspólnych miejsc, kilkanaście rozstań, powrotów. Pierwsza miłość, pierwsze antydepresanty.. [bereszczaneczka]
|
|
|
|
"wiesz to jest tak.. wszyscy mają jakieś oczekiwania, ja czekam na coś, co nigdy się nie wydarzy, czekam na kogoś, kto nigdy się nie pojawi, a inni oczekują ode mnie, że przestanę czekać " [M.Goniewicz]
|
|
|
|
Nie chcę odwiedzin, chyba, że masz dla mnie lek na receptę
Biorę te, które mam, ale zdają się lecieć w próżnię
Ile trzeba tego zeżreć, żeby nie chcieć umrzeć? [Zeus ♡]
|
|
|
|
mówienie "nie masz powodu żeby mieć depresję, przecież Twoje życie jest wspaniałe" jest jak mówienie "jak możesz mieć astmę, przecież jest tyle powietrza dookoła" [fejsbuk]
|
|
 |
|
"Przy nikim nie czułam się tak bezpieczna jak przy nim i nikt inny dotychczas mnie tak pięknie nie kochał."
|
|
 |
|
czasem wystarczy chwila, by zapomnieć o całym życiu; czasami nie wystarczy życia, żeby zapomnieć o jednej chwili.
|
|
 |
|
Człowiek, który pragnie opuścić miejsce, w którym żyje, nie jest szczęśliwy. / Milan Kundera,
|
|
|
|
"W końcu znajdujesz osobę z którą możesz wszystko. Z którą uwielbiasz wszystko, począwszy od robienia kanapek poprzez rozmawianie, skończywszy na uprawianiu miłości. Osobę przy której nawet najbardziej prymitywna czynność jak spacer w deszczu potrafi być czymś niezwykłym, czymś niecodziennym. Każdy z nas czeka na osobę, dzięki której poranne wstawanie z łóżka będzie miało sens. Kiedy już ją znajdziemy, nie pozwólmy sobie jej odebrać. Szarpmy się z losem, walczymy z przeznaczeniem, ale nie pozwólmy pozbawić się szczęścia."
|
|
|
|
- Skąd wiesz, kiedy to już koniec?
- Może kiedy bardziej kochasz wspomnienia niż osobę która stoi przed Tobą.
|
|
|
|
"Od zawsze miałam poczucie, że jestem otoczona fosą, że jestem nieufna. Robię wrażenie osoby otwartej, mówię otwarcie na niektóre tematy, natomiast tak naprawdę wiele beczek soli trzeba ze mną zjeść, żebym uznała relację za przyjaźń."
Katarzyna Nosowska
|
|
 |
|
Mam swoje cztery ściany, cztery okna, cztery pomieszczenia, cztery bardzo długie miesiące przed sobą
|
|
|
|
nawet nie wiem kiedy a stoję teraz sama nie trzymam nikogo za rękę czuje się jak dziecko zagubione szukając znajomych twarzy.. niech ktoś pomoże temu dziecku niech ktoś wskaże gdzie ma iść...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
