 |
|
Czasem wydaje nam się, że życie przemija w zastraszającym tempie. Prawda jest taka, że nie doceniamy wartości tego, co mamy tu i teraz. Podążając za nierealnymi pragnieniami, które niszczą nas, od środka, zatracamy w sobie człowieczeństwo. Gubimy się. Znikamy. Wtapiamy w tło. Zlewamy z szarym, nic nieznaczącym tłumem.
|
|
|
|
Nigdy nie skazuj kobiety na domysły. Nawet nie wyobrażasz sobie, jak barwny scenariusz potrafi napisać, kiedy jest niepewna twych uczuć.
|
|
|
|
Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni.
|
|
|
|
Teoretycznie jest wolna, a praktycznie uwięziona w przeszłości i wspomnieniach.
|
|
|
|
Szeptanie do gwiazd jest absurdalne i nijak nie spełnia życzeń, ale jest w tym coś magicznego, co wspiera człowieka na duchu i daje mu nadzieję.
|
|
|
|
I najbardziej ją dobijał zachód słońca. Gdy siedziała sama na plaży i patrząc w morze widziała go. Przypominały jej się wszystkie wspomnienia . A najbardziej utkwił jej w pamięci ten dzień gdy to razem podziwiali zachód słońca. Siedząc na plaży wtulona w niego a teraz wtulona jedynie w koc, poczuła że jej świat bez niego stracił wszelkie nadzieje na szczęście.
|
|
|
|
Siedziała na łóżku, owinięta kocem z gorąca herbatą w ręce i wspomnieniami. Nagle usłyszała dźwięk dzwonka, który miała ustawiony w telefonie, kiedy ktoś wykonywał połączenie do niej. Odebrała. Usłyszała jego głos, który łamał się przy każdym słowie. Czekała tylko na jedno słowo 'przepraszam', kiedy je usłyszała a do tego jeszcze 'wróć do mnie, bo jak Ciebie nie ma w moim życiu, to nie ma nic, jest pustka' była w siódmym niebie. Po tych właśnie słowach, jej cały świat się zmienił. Jej cały świat wrócił.♥
|
|
|
 |
Tak naprawdę każdy człowiek ma w sobie tyle cudów, że na palcach obu dłoni nie jesteśmy w stanie tego zliczyć. Każdy z nas ma swój własny skarb we własnym wnętrzu. Tylko nie za bardzo nie umiemy nim dysponować, oddajemy swoje serca w ręce zbójów, którzy próbują je zrównać z ziemią. Drą je na najmniejsze kawałeczki, następnie skaczą po nich by jak najbardziej zniszczyć ich wnętrze. Zachowują się, jakby to była dla nich czysta przyjemność, jakby to nie sprawiało im żadnego kłopotu. A potem ludzie są zagubieni, załamani. Chcą przeżyć mając ostatki własnego serca, tak samo jak pewna dziewczynka chciała przeżyć mając zapałki. A przecież nie oczekują wiele, chcą tylko ciepła i miłości, które każdy człowiek jest w stanie nam zapewnić, jeżeli tylko chce. / agathe96
|
|
|
|
|
Czasami zachowujemy się jak dzieci. Wyzywamy się, klniemy na siebie, rzucamy się czym popadanie, dmuchamy w siebie dmuchawcami, ciśniemy z siebie nawzajem bekę, drażnimy się, robimy głupie miny, robimy sobie na przekór, pokazujemy sobie środkowy palec, bijemy się, kłócimy się o to kto siada z przodu. Co najważniejsze kieruje nami uczucie przyjaźni i wzajemnej miłości przyjacielskiej do siebie. Pomimo tego ,że bywają takie dni ,że stajemy się dziećmi na chwilę to jedno za drugie poszło by w ogień.. Nie ważne co się dzieje jesteśmy ze sobą i każdy z nas dobrze wie, że mamy siebie. /lokoko
|
|
|
|
Dodaj komentarz
