 |
|
Sięgnę w głąb ziemi, żeby wyrwać niesprawiedliwość z korzeniami, i zniszczę ją gołymi rękami.
|
|
|
|
Chciał płakać, ale nie miał już łez. W środku czuł pustkę i stratę. Pustkę i po raz pierwszy też przerażenie, że z tą pustką w sercu nie da rady dłużej wytrzymać.
|
|
|
|
Strach jest wytworem wyobraźni. To kara, cena, jaką płaci się za wyobraźnię.
|
|
|
|
"Niech pociechą dla nas będzie to, iż żaden ból na świecie nie trwa wiecznie. Kończy się cierpienie, pojawia się radość - tak równoważą się nawzajem."
|
|
|
|
"(...) była kobietą, z którą tylko kompletny idiota mógłby chcieć związać się na dłużej niż dwie doby. Ciekawym było, że za takimi właśnie kobietami uganiały sie zwykle watahy mężczyzn skłonnych związać się na całkiem długo."
~ Andrzej Sapkowski
|
|
|
|
"Cudownie jest móc przeżyć życie tak, by potem mieć co wspominać. Kolekcjonować cudne chwile, spoglądać na nie z dystansu, odkurzać je, wycierać, polerować i dziwić się, że to czy tamto właśnie nam się przydarzyło. A najważniejsze, to niczego nie żałować, nawet tego, co wywoływało kiedyś łzy."
~ Gabriela Gargaś
|
|
|
|
"Ale moment wielkiego objawienia nie przychodzi i może nigdy nie przyjdzie. Zamiast niego zdarzają się małe, codzienne olśnienia, krople jasności, które jak zapałki niespodziewanie rozbłyskują w ciemności, tak jak przed chwilą".
Virginia Woolf "Do latarni morskiej"
|
|
|
|
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
|
|
|
|
Jest taki moment, kiedy ból jest tak duży, że nie możesz oddychać. To jest taki sprytny mechanizm. Myślę, że przećwiczony wielokrotnie przez naturę. Dusisz się instynktownie, ratujesz się i zapominasz na chwilę o bólu. Boisz się nawrotu bezdechu i dzięki temu możesz przeżyć.
|
|
|
|
A teraz… teraz to sobie myślę, że najważniejsze, żeby człowiek miał w życiu kogoś takiego, przy kim nie musi otwierać ust, jeżeli nie chce. Kogoś takiego, komu nawet nie musi niczego tłumaczyć, bo ten ktoś po prostu wie. Rozumie. I niczemu się nie dziwi.
— Marta Kisiel
|
|
|
|
Kiedy ucichnie sztorm, nie będziesz pamiętała, jak go przeszłaś i jak to się stało, że przetrwałaś. Właściwie nie będziesz nawet pewna czy to już naprawdę koniec, ale o jednym możesz być absolutnie przekonana - gdy pokonasz nawałnicę, nie będziesz już tą samą osobą, którą byłaś, zanim nadszedł sztorm. O to właśnie chodzi w sztormach.
- Haruki Murakami
|
|
|
|
Nie wzbudzają mojego podziwu ludzie, którzy głoszą idee, robią rewolucje, a sami mają nieuporządkowane życie. Imponują mi bohaterowie codzienności, którzy od rana do wieczora starają się ogarniać swój mały świat i stają na głowie, żeby wychodziło to jak najlepiej. Nie odpuszczają sobie. Zawsze, gdy spotykam takich ludzi, robią na mnie wielkie wrażenie. Uporem, konsekwencją, determinacją.
— Artur Rojek
|
|
|
|
Dodaj komentarz
