 |
|
jeszcze będzie czas odetchnąć.
|
|
|
|
wyciągam ręce po więcej, wciąż bije serce, zwiększając tętno. biegnę ile sił w nogach, podkręcam tempo.
|
|
|
|
wielu chciało mi radzić, wielu chciało mój świat naprawić.
|
|
|
|
jeśli ta droga prowadzi mnie na dół, muszę wisieć nogami do góry.
|
|
 |
|
to byłoby fajne, zostać tobą, ale wolałbym być martwy
|
|
|
|
nie da się mnie poskładać w całość. całości nigdy nie było.
|
|
|
|
daj mi znak, kurwa. jeden mały znak, znaczek. może być nawet pocztowy. pośliń mnie. pocałuj. przez te wszystkie piosenki w głowie mi się przewraca. skrzypce mi się pojebały. wybacz.
|
|
|
|
czuję się jakbym był chory. bezsenność odbiera oddech jak założony na głowę foliowy worek.
|
|
|
|
nie pytaj, co zrobimy, bo nie wiem. może coś się wydarzy. na razie żyjemy.
|
|
|
|
największe szczęście, które mi dajesz, to szczęście, że cie nie kocham. wolność.
|
|
|
|
pozostało mi tylko poczucie bezsensu trwania wśród żywych. i ból za tamtym wszystkim i przez to wszystko. teraz będzie bolało nieustannie.
|
|
|
|
nieswój, ale się oswoję. nie pierwszy raz. tylko że różne te razy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
