 |
 |
[ CZ. 2 ] "Zostaw" wykrzyknęła niezbyt głośno, wyrywając ręke. "Może sie skaleczyłam. Ale nic nie skaleczy mnie gorzej niż ty. Bo ty zraniłeś tak, jakbyś przejechał mi tym szkłem centralnie po twarzy, rozebrał mnie, a później przywiązał do ciężarówki i jechał po nierównej drodze." Po tych słowach spuścił głowę. Widać było, że cholernie żałował. "No co? Nieprawda? Wiesz co? Idź sobie. Nie chce cię więcej widzieć. Albo nie. Ja wyjdę, przyjdę rano i ciebie już nie będzie. Jasne?" zapytała z perfidnym uśmiechem. Rano, go nie było. | incompatible
|
|
|
|
|
[ CZ. 1 ] Środek nocy. Przebudziła się i powoli wstając z łóżka szukała klamki od drzwi. Nacisnęła cicho i macając każdą część domu dookoła próbowała trafić do kuchni. Weszła do pomieszczenia i otworzyła szafkę w której stały szklanki. Niezdarnie wyjmując, jedna spadła jej na ziemię. "Cii" szepnęła, po czym usiadła na ziemi zbierając szkło. Skaleczyła rękę, z krórej pociekła krew. Zrezygnowała ze szklanki. Doszła do lodówki i wyjęła mleko. Pijąc z kartonu zapaliła światło. Siedział na krześle wpatrując się w jej usta, po których spadały krople mleka. Wyglądała fatalnie, odkąd ją zostawił. Nie przestraszyła się, ani nie zdziwiła że tam był. "He. Co tu robisz? Po co przyszedłeś. Nie jesteś mi już potrzebny." Wymamrotała. "Skaleczyłaś się. Pokaż to" i dochodząc do niej próbował oczyścić rękę z krwi. | incompatible
|
|
|
|
|
I powracam do tych chwil coraz częściej, sama nie widząc w tym sensu.
|
|
 |
|
.` I'm sorry I can't be perfect. ;d
|
|
|
|
wszyscy mówili że pasują do siebie.. [ popierdolonadama ♥ ]
|
|
|
|
|
Spierdoliłeś moje życie to teraz dla równowagi spierdol swoje. [zakreconaanamaxa]
|
|
|
|
|
` W tych czasach do 12-13 roku życia wychowują Cię rodzice , potem wychodzisz na ulicę tworzysz własną ekipę , na listę wrogów przybywa Ci kilka osób , jednak masz tych na których możesz liczyć , tych którzy Cię nie zawiodą .
|
|
|
|
|
Czasami zastanawiam się co myślisz, gdy na mnie patrzysz. [ paulinkaa100 ♥ ]
|
|
|
|
|
prawda jest taka, że nikt ciebie nie zastąpi .
|
|
|
|
|
I siedząc późnym wieczorem owinięta w koc, słuchając kawałków piha, zrozumiałam jak bardzo mi Cię brak.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
