 |
|
I założę się że u ciebie jest teraz w porządku.
|
|
|
|
Ciebie dotąd kocham, jak kochałam.
|
|
|
|
Myślę życzenia kiedy obok spada gwiazda.
|
|
|
|
Wyśmienicie że pada bo w deszczu nie widać łez.
|
|
 |
|
czasami wspomnienia bolą bardziej niż cokolwiek na świecie.
|
|
|
|
Cholera, nie tak. Trzeba uspokoić myśli, poukładać, przewartościować życie. Odizolować od bzdur. Zająć sie tym co ważne, co przydatne. Co uszczęśliwi i ukoi najskrytsze tęsknoty. Tym co będzię najlepsze i najwartościowsze. Teraz ogarniam rozchwiane marzenia. Bo tak na prawdę, ta karuzela może przecież w końcu stanąć.
|
|
|
|
Chciałam schudnąć dla niego. Zawsze się podśmiewał, że mam za dużo kg. Nie odchudzałam się jakoś specjalnie, robiłam to, co zawsze. Ale teraz kiedy cały czas żyję w nadziei, że może to nie koniec, nie odczuwam głodu, nie czuję nic.
|
|
|
|
Znasz to uczucie, kiedy jakaś osoba, staje się częścią Twojego życia i zaczynasz zastanawiać się, dlaczego nie znaliście się wcześniej? Wtedy,potrafisz zmienić się tylko dla niej (...) Znasz to uczucie? Gdy ludzie spotykają się przypadkiem, a okazuje się, że czekali na siebie całe życie?
|
|
|
|
- Czy ty mnie jeszcze kochasz? - wykrztusiłam we łzach drżącym głosem. - A co jeśli powiem, że nie? - odpowiedział.
|
|
|
|
Nic tak nie boli, gdy przyjaciel nie chce zrozumieć prawdy. Nic tak nie boli jak ignorancja. Nic tak nie boli, gdy widzisz kochanka z inną. Nic tak nie boli jak puste słowa. Nic tak nie boli jak patrzysz na ukochanego, który jest szczęśliwy bez ciebie. Nic tak nie boli jak miłość. Nic tak nie boli jak obojętność partnera. Nic tak nie boli jak kłamstwo człowieka.
|
|
|
|
Przekonałam się jak to jest, kiedy ukochana osoba mija Cię bez słowa. Przekonałam się jak to jest, kiedy chcesz spojrzeć pewnej osobie w oczy, a nie możesz, bo po paru sekundach, musisz odwrócić się, kryjąc łzy. Przekonałam się jak to jest, kiedy w rozmowie łamie mi się głos i nie mogę wydusić z siebie słowa. Przekonałam się jak to jest, kiedy tracę oddech, bo patrzę na niego, a z jego zachowania wnioskuję, że jemu już nie zależy. Przekonałam się jak to jest, kiedy wracając do domu, mam płacz na końcu nosa. Przekonałam się jak to jest, kiedy kładę się spać z nadzieją, że może wreszcie szloch nie będzie mi przeszkadzał w zasypianiu. Przekonałam się jak to jest, kiedy wstaję rano i mam świadomość tego, że kolejny dzień będzie powtórką poprzedniego. Przekonałam się jak to jest, kiedy umieram wiedząc, że żyjesz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
