 |
|
"Tyle pytań chcę Ci zadać, które mi w głowie siedzą.
Ale zbyt boję się, że zadasz mi ból odpowiedzią."
|
|
|
|
" Lubię wpychać się między ludzi i zarażać ich swoim dobrym humorem. lubię robić z siebie debila tylko po to by zobaczyć uśmiech na niektórych twarzach. lubię być optymistką, jednak też czasem potrzebuję odpocząć. mam prawo do smutku , mam prawo do łez. "
|
|
|
|
'obiecujesz że będziesz ze mną w zdrowiu i chorobie?"- " obiecuje" - " obiecujesz że nigdy o mnie nie zapomnisz?"- "obiecuje" - " obiecujesz powtarzać mi codziennie że mnie kochasz?"-'Obiecuje" - " obiecuj że nigdy nie obiecasz mi że zawsze będziesz"-" nie mogę Ci tego obiecać" - "dlaczego?" - " bo obiecałem sobie że będziesz zawsze "
|
|
|
|
" Przede wszystkim należy uczyć dziecko patrzeć, rozumować i kochać, dopiero potem uczy się je czytać; należy nauczyć młodzieńca chcieć i móc działać, a nie tylko wiele wiedzieć i umieć. "
|
|
|
|
" Wyglądasz zabawnie, jesteś taka niefotogeniczna, a mimo to dla mnie jesteś dziełem sztuki."
|
|
|
|
Spraw aby każdy dzień miał równe szanse, by stać się właśnie tym najcenniejszym.
|
|
|
|
" Nigdy nie zostawiaj niczego na specjalne okazje. Żyjesz, i to jest specjalna okazja. "
|
|
|
|
" Tylko Ci, którzy potrafią dzielić się z innymi swoim szczęściem mają szanse je przy sobie zatrzymać "
|
|
|
|
"Zobacz jak ten świat się szybko zmienia"
|
|
 |
|
Wszystko było tak cholernie kruche. To oczywiste, pewnie, ale przeważnie zapominamy o tym – nie chcemy myśleć, jak łatwo nasze życie może lec w gruzach, ponieważ gdybyśmy zdali sobie z tego sprawę, odchodzilibyśmy od zmysłów. Ci, którzy wciąż się boją, potrzebują leków, żeby normalnie funkcjonować. Oni rozumieją rzeczywistość. Wiedzą, jak cienka jest granica. I nie chodzi o to, że nie potrafią zaakceptować prawdy – nie umieją o niej zapomnieć.
|
|
|
|
Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń.
|
|
|
|
Czy tragedia powoduje pęknięcia i sprawia, że stają się coraz większe, czy tylko zapala światło, przy którym można dostrzec pęknięcie, które zawsze tam było? Może żyjemy w ciemności, oślepieni uśmiechem i fasadą dobroci. Może tragedia po prostu usuwa okiennice.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
