 |
|
Najpierw rezygnujesz z drobiazgów, potem z większych rzeczy, a w końcu z wszystkiego. Śmiejesz się coraz ciszej, aż wreszcie zupełnie przestajesz się śmiać. Twój uśmiech przygasa, aż staje się tylko imitacją radości, czymś nakładanym jak makijaż.
|
|
|
|
– Czego się boisz najbardziej? – szepcze głos. – Zamknij oczy i wyobraź sobie najczarniejszy strach. Widzisz? Czujesz? Najgorszą udrękę dostępną wyobraźni?
– Tak – mówię po dłuższym milczeniu.
– Dobrze. A teraz wyobraź sobie coś gorszego, znacznie, znacznie gorszego…
|
|
|
|
Czasem nie chcesz uciec od świata, powiedział. Czasem chcesz uciec od siebie.
|
|
|
|
Gdyby Bóg obdarzył go drugim rozumem, to ten rozum umarłby z samotności.
|
|
|
|
Zwycięzca nigdy się nie poddaje, poddający się nigdy nie zwycięża.
|
|
|
|
Szukasz pomocy, idź do psychiatry. Szukasz prawdy, przyjdź do mnie.
|
|
|
|
Prawdziwe było jedynie cierpienie. Reszta twoich uczuć to okrutna złuda.
|
|
|
|
Spróbuje udawać, że nic się nie zdarzyło, rozpaczliwie szukając normalności, ale na próżno. Wszystko będzie wydawało się nieco inne niż wczoraj. Nie całkowicie inne, tylko troszeczkę. Jedzenie będzie smakowało trochę inaczej. Powietrze będzie miało nieco inny zapach. Kolory ukażą niemal niedostrzegalne odcienie.
|
|
|
|
Kiedy nagle znika ktoś bliski, nawet ludzie bez wyobraźni są w stanie wymyślić tysiąc straszliwych scenariuszy albo, co jest jeszcze gorszą torturą, tysiąc powodów do nadziei.
|
|
|
|
Nic tak skutecznie nie studzi uczuć jak to, że człowiek jest raz za razem odtrącany.
|
|
|
|
Nic na zewnątrz nie może być gorsze od tego, co dzieje się w mojej głowie.
|
|
|
|
Muszę upodobnić się do tych, którzy udają normalnych ludzi.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
