 |
Nie potrafimy żyć tak, jak byśmy chcieli. Jesteśmy więźniami... rzeczy, które się na nas składają.
|
|
 |
Magiczna chwila. Moment triumfu. Chwila przemiany. Chwila, podczas której człowiek widzi wszystko tak wyraźnie, że decyzje, które wcześniej wydawały się trudne, naraz okazują się oczywiste.
|
|
 |
Czy to nie dziwne, że można zatracić coś tak fundamentalnie ludzkiego jak lęk przed śmiercią? Oczywiście ma to związek z chęcią życia, ale tylko częściowo. Wielu ludzi całe swoje życie spędza w miejscu, w którym nie chce być, ze strachu, że alternatywa może okazać się jeszcze gorsza. Czy to nie jest smutne?
|
|
 |
Wszyscy ludzie w głębi duszy są hedonistami. Tylko niektórym potrzeba więcej czasu, żeby to do nich dotarło.
|
|
 |
Lecz jeśli od czasu do czasu nie opuścisz gardy, będziesz miał ręce zbyt zmęczone na to, żeby uderzyć.
|
|
 |
-A ile czasu, twoim zdaniem, trzeba, żeby poznać człowieka naprawdę?
-Poznać naprawdę?(...)na nauczenie się najbardziej wydeptanych ścieżek w wielkim mrocznym lesie nie potrzeba wcale tak dużo czasu. Niektórzy ludzie mają proste dobre drogi z latarniami i drogowskazami. Sprawiają wrażenie, że gotowi są powiedzieć ci wszystko, ale właśnie wtedy powinienieś najbardziej się wystrzegać i nic nie przyjmować za oczywistość. Bo nie na oświetlonych ścieżkach spotkasz zwierzęta, one żują w krzakach i zaroślach.
- A ile czasu trzeba, żeby poznać zarośla?
- To zależy od człowieka, który nimi idzie i od lasu. Niektóre lasy są ciemniejsze niż inne.
|
|
 |
- Ból fizyczny nie jest najstraszniejszą rzeczą, z jaką musi żyć człowiek. Śmierć też nie jest najgorsza ani nawet lęk przed śmiercią.
- Co jest wobec tego najgorsze?
- Upokorzenie. Odarcie z honoru i godności. Obnażenie.Wyrzucenie poza stado.To jest najgorsza kara.To jak zakopanie człowieka żywcem.A jedyną pociechą może być to,że taki człowiek stosunkowo szybko idzie na dno.
|
|
 |
A może wszyscy jesteśmy chorzy na głowę? Może różnica polega tylko na tym, że jedni wypuszczają tkwiące w nich potwory, a inni tego nie robią?
|
|
 |
Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.
|
|
 |
Wszyscy pytają , jaki jest sens życia,a nikt nie pyta,jaki jest sens śmierci.
|
|
 |
Ale na tym zasranym świecie wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić duszą, żeby poczuć smak.
|
|
 |
Bo utrata życia nie jest wcale najgorszą rzeczą, jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego, po co się żyje.
|
|
|
|