 |
|
zrób to zanim serce pęknie,
choć pęka…
|
|
|
|
Byłam taka jak ty
i czas się przyznać, bo czas wcale nie zna sie na bliznach.
Żadna feministka, chociaż czasem warczę, połowa serca zgubiła się gdzieś na Marsie.
I jedynym lekarstwem jest umysłu trzeźwość,
i sobą też gardze, bo cierpie przez to że:
nie potrafie czasem odwrócić się plecami,
od tych ludzi którzy ranią mnie i mają mnie za nic.
Nie umiem sobie radzić, nie jestem aż tak twarda,
z najprostszymi sprawami potrzebuje oparcia,
potrzebuje miłości i uczuć prawdziwych,
ale wole nic nie mieć, niż mieć coś na niby.
|
|
|
|
Może miałaś już plany, może tylko marzenia,
może typ nie jest zły, ale to jeszcze szczeniak.
Dałaś mu szanse,zmarnował i następne, kolejne.
I wiesz komu prędzej to serce pęknie.
Wiesz, kto będzie cierpieć, a kto nawet nie tęskni,
kto będzie znów łykał nasenne tabletki.
|
|
|
|
teraz leżysz i nie wierzysz, sam sobie karę wymierzysz. i od tej pory twoje życie się zmienia nie do poznania, to jest właśnie etap rozstania, okres nie do pokonania. I parę chwil do zapamiętania. Nie ma już obaw, lęku i banału. Teraz pustka w głowie i dostajesz szału.
|
|
|
|
Zanim obrosnę tak, jak większość w grubą skórę
chcę, żeby wiara i emocje brały górę,
chcę się życiem cieszyć, nigdzie się nie spieszyć,
śmieszyć tych, co zamiast żyć
nonsensów rzędami zapisują notesy
i świadomie decydować jak chce żyć i kim chce być.
|
|
|
|
Nie raz już chciałem tym pierdolnąć, choć wiem że nie da rady,
choć wiem że mi nie wolno chciałbym z tego się ograbić.
Złapać to coś w środku, to coś w sobie zabić,
bo ile razy w końcu można powietrzem się dławić?
|
|
|
|
Bo choć kolorowe staje się powietrze,
to zwiększa się pomiędzy nami przestrzeń.
|
|
|
|
Nie chcę witać dnia który wieczorem znowu przeklnę.
Kiedyś zmierzałem do szczęścia, dziś nie wiem sam gdzie biegnę,
bo niebo jest już chyba zbyt odległe.
|
|
|
|
Ile można nie zasypiać,
nie jeść, nie oddychać, płakać, łzy połykać?
Koniec końcem, zawsze po burzy wychodzi słońce,
otrzymałaby swego obrońcę.
Jesteś moim przeznaczeniem. Wierzę, że ja Twoim,
tamtego nie zmienię.
|
|
|
|
Zacząłem potrzebować tego, na co mówisz bliskość. Z nadzieją w sercu, a w oczach z iskrą. Ta iskra zgasła, ona gaśnie podobnie do niej.
|
|
|
|
Mówisz, o!
Nieważne, jak będzie, mów mi to wszędzie.
Nie zapominaj, że potrzebuję, o!
Nieważne, jak jest, liczy się gest.
|
|
|
|
Moje słowa dwa, nie mogą Tobie dać pewności,
że na Tobie dla mnie kończy się świat,
ale w sercu moim jest, co naprawdę dzieje się.
Nie ma obaw, że już nigdy nie zobaczysz mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
