Byłam taka jak ty i czas się przyznać, bo czas wcale nie zna sie na bliznach. Żadna feministka, chociaż czasem warczę, połowa serca zgubiła się gdzieś na Marsie. I jedynym lekarstwem jest umysłu trzeźwość, i sobą też gardze, bo cierpie przez to że: nie potrafie czasem odwrócić się plecami, od tych ludzi którzy ranią mnie i mają mnie za nic. Nie umiem sobie radzić, nie jestem aż tak twarda, z najprostszymi sprawami potrzebuje oparcia, potrzebuje miłości i uczuć prawdziwych, ale wole nic nie mieć, niż mieć coś na niby.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!