 |
|
Jest tyle rzeczy, o których chcę Ci opowiedzieć. Jak cieszy mnie każdy dzień. Jak bardzo pragnę, żeby moi bliscy na zawsze pozostali tak blisko mnie. Jak cholernie ważny jesteś Ty. Że nienawidzę tęsknić, czuć tej żałosnej pustki wokół siebie. Że nienawidziłam tych nocy, kiedy tak dobitnie czułam, że nie mam dla kogo żyć. Powiedziałabym też, że uwielbiam każdy uśmiech jaki widziałam. Jak bardzo boli mnie obojętność. Że za dużo rzeczy się boję. Że brakuje mi miłości, ale tak ciężko mi w nią wierzyć. A Twoje dłonie są takie ciepłe. Jak kocham deszcz. Jak dręczy mnie to, że nie miewam wyrzutów sumienia i bywam taka nieczuła. Że często płaczę. O tych wszystkich miejscach, w których chciałabym zachłysnąć się życiem.
|
|
|
|
nocami zaciskam do bólu dłonie z braku miłości, a kiedy już przychodzi, uciekam przed nią, jak dziecko przed szczepionką.
|
|
|
|
I przyszedł ten dzień, w którym już nawet nie ma pytań. Nie ma zaciskania powiek. Są tylko wspomnienia i jedno marzenie, w które wierzę. To nawet nie ja w nie wierzę, ale moje serce, które przecież jest zimne. Nie wiem jak i skąd bierze ciepło i rozpala ogień nadziei. Przestałam ufać ludziom, bo gdy nie ufasz to automatycznie się na nich nie zawodzisz. Tych, których uważałam kiedyś, za 'ważnych' dzisiaj są mi obojętni. Musza tacy być, bo gdyby nie byli to czułabym ból w środku przez ich zachowanie.
|
|
|
|
-Dlaczego moja osobowość was przygniata? -Ludzie z natury boją się silnych charakterów ! -Nie jestem silna tyle razy przecież upadam -Tak, ale szybko się podnosisz i idziesz po to o czym oni marzą nie potrafiąc nawet podnieś wzroku znad ziemi.
|
|
|
|
Zawdzięczam Ci ocean łez, chwile, gdy miałam okazję poczuć się jak największy śmiec oraz uczucie, którego choćbym nie wiem jak bardzo chciała to i tak nie mogę się pozbyć.
|
|
|
|
Zawdzięczam Ci ocean łez, chwile, gdy miałam okazję poczuć się jak największy śmiec oraz uczucie, którego choćbym nie wiem jak bardzo chciała to i tak nie mogę się pozbyć.
|
|
|
|
Czy będziesz sobą? gdy życie zada ci pytanie Czy przejdziesz obok? czy staniesz odważnie? Czy coś cię obchodzi tak śmiertelnie poważnie? Bo pomyśl, na ile można pozwolić, kiedy czas zacząć się bronić?
|
|
|
|
Nie mam recepty na jutro, Nie umiem pomóc ludziom. Cholerny samolub, nie wierze więcej w ludzkość Nie narzekam Mój świat jest ułożony Wiem, co mam, wiem, co chce Wiem, co muszę zrobić
|
|
|
|
Widzisz ja już nie bardzo widzę sensu w tym wszystkim Ja już chyba powinnam sobie pójść No, to na razie, cześć
|
|
|
|
Wciąż uśmiech mimo, że w tonacji e-mol Nie umiem się skarżyć i nie chcę o coś prosić Cisza, myślę o nim, piję kawę, palę papierosy
|
|
|
|
Skłamałam ot tak całkiem niewinnie, Byś chwilę był mój byś tylko był przy mnie.
|
|
|
|
Staram się bardzo powiedzieć sobie, że ciebie już nie ma i chociaż wciąż jesteś ze mną to od samego początku byłam samotna.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
