 |
|
Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami
|
|
|
|
Mój drogi, jestem kobietą. Nie mam obowiązku być silna i decydować za nas oboje. Jeśli do tego też nie jesteś zdolny, to zostańmy koleżankami i poszukajmy sobie mężczyzn.
|
|
|
|
Wysuwam się na front, nierzadko pod prąd
Bo nie wiem sam skąd przyjdzie szansa by coś zmienić
|
|
|
|
Tu gdzie nie łatwo jest wierzyć, tak trudno się starać
|
|
|
|
Uśmiech to taka krzywa, która wszystko prostuje.
|
|
 |
|
Zabawne, że cały czas wracamy do punktu wyjścia. Trochę starsi, nic nie mądrzejsi, na pewno bardziej zranieni./esperer
|
|
|
|
W świecie którym dziś szczęście pożera ludzkie wartości,
znajdź spokój odkryj karty i olej ten pościg.
Pewne rzeczy nie dzieją się wiesz od tak po prostu,
a ty na siłę nie szukaj tych zdradliwych sposobów.
Możesz biec, wiadomo często lepszy jest spacer,
kochaj i żyj w harmonii, a na pewno nie stracisz.
Zamiast bić głową w mur i zatracać się w myślach,
żyj obok tego wszystkiego a odnajdziesz swoją przystań
|
|
|
|
Śmiej się, kiedy tylko możesz, przepraszaj kiedy powinieneś i odpuszczaj, kiedy jesteś pewny, że nie możesz już nic zmienić. Życie jest zbyt krótkie na bycie jakkolwiek innym, niż szczęśliwym.
|
|
|
|
dziś najtrudniejsze jest znalezienie kogoś kto tak naprawdę w ciebie uwierzy
|
|
|
|
To nie prawda, że ludzie się nie zmieniają. Ta starsza Pani na ławce, jeszcze kilka lat temu nie miała tak wiele zmarszczek. Świeżo upieczona mama, której mąż właśnie poległ na wojnie, już nigdy nie obudzi się taka sama jak przed jego śmiercią, a ktoś kto właśnie stracił wzrok, już nigdy z tą samą radością nie spojrzy na piękny zachód słońca. Więc nie mów mi nigdy więcej, że ludzie się nie zmieniają
|
|
 |
|
To wszystko powraca. Ból pojawia się ze zdwojoną siłą, wspomnienia kumulują się w głowie. Wmawiałaś sobie, że On jest zły, że trzeba zapomnieć, że najlepszym wyjściem będzie oddalić się, odejść, poddać. A teraz stoisz tam i Go widzisz, i znów na nowo umierasz. Serce coraz bardziej się rozpędza, ręce zaczynają drżeć, otwierasz usta, jakbyś chciała Mu coś powiedzieć, chociażby krótkie "kocham" albo "tęsknię". Patrzysz na Niego i cierpisz. Wołasz Go w myślach. Pragniesz Jego rąk, ust, oczu. Twój cały misterny plan poszedł do diabła. To całe zapominanie, próba odkochania się, chciałaś niemożliwego. Kochasz Go, przyznaj. Powiedz to głośno, tylko nie Jemu. Przecież nie jesteś aż tak odważna, prawda? [ yezoo ]
|
|
|
|
Dodaj komentarz
