 |
|
- Kochanie mogę? - Jasne... tato. Wszedł bez słowa, usiadł na łóżku i spojrzał mi w oczy. Milczał. Milczeliśmy obydwoje. - Więc.. - Nie musisz mi nic tłumaczyć. Ja.. ja wszystko rozumiem. - Daj mi dojść do słowa. Nie chciałem tego. Naprawdę kochałem Ciebie, twoją siostrę i matkę.. - Kochałeś ? Czyli już nie kochasz? - Kocham. Ale to wszystko wymyka się spod kontroli. Sama widzisz co się między mną, a mamą dzieje.. - Ślepy by zauważył - parsknęłam ze śmiechem, ale wcale nie było mi do śmiechu. - Chodzi mi tylko o to, żebyś nie brała winy na siebie, o to co się dzieję i co się stanie. - Nie miałam zamiaru. - To.. to dobrze. No to chyba wszystko, uśmiechnij się masz taki piękny uśmiech. - uśmiechnęłam się krzywo, dając mu znaki wzrokiem, żeby wyszedł - Tatuś... - Tak ? - Wisisz mi nowy kubek, stłukłeś mój ulubiony ostatnio. - powiedziałam, już szczerze się uśmiechając. - Oczywiście kochanie. - on także się uśmiechnął i wyszedł. Rodzice. Trudno ich zrozumieć, trudno nie kochać. / lavli.et
|
|
|
|
- Dzień dobry panienko. O, jaka panienka śliczna. Ale uśmiechu trochę, uśmiechu. Kobiety są piękne, gdy się uśmiechają. No, od razu lepiej. Zazdroszczę panienki chłopakowi. Ha, pewnie nie jednemu. Panienka naprawdę prześliczna. Gdybym urodził się paręnaście lat wcześniej, nie dałbym panience odejść, nigdy! - i niech każdy mężczyzna się od niego uczy, nikt mi nie poprawił humoru dziś tak jak miły nieznajomy! ---> lavli.et :)
|
|
|
|
Złudzenia układają się w cały film, w którym nie chcę grać.
|
|
|
|
Patrz co straciłeś i czego nigdy nie dostaniesz. / lavli.et
|
|
|
|
- Dziwnie się zachowujesz. - Ja? Nie wiem o co ci chodzi. - Nie uśmiechasz się, wyglądasz jakby nic cię nie interesowało. Nie jestem nawet pewna, czy słuchasz tego, co ci dziś mówiłam. Za dużo o nim myślisz i się przejmujesz. - Nie przejmuję się. To na pewno nie. - Jak uważasz. To co, szarlotka ? / lavli.et
|
|
|
|
Cóż zresztą znaczy "Kocham cię"? To za mało. Stanowczo za mało. "Kocham cię: to zaledwie preludium, pierwsze zdanie tysiącstronicowego poematu. To tylko uchylone drzwi pałacu z tysiącem komnat, pierwszy krok ku gwiazdom. Niemym gwiazdom. / jw.
|
|
|
|
Blondyna-Marudyna. O pięknych zielonych oczach. Oczywiście ona o tym nie wiedziała. Gdyby wiedziała, byłaby pewnie znudzoną powodzeniem księżniczką. Jedną z wielu. Ale ona, w poczuciu straszliwej krzywdy, jaką wyrządziło jej życie, nie wychodziła z zamku swojego ojca księcia, zbudowanego na wysokiej szklanej górze. Nawet nie zbliżała się do okna, w obawie, że ktoś mógłby ją zobaczyć, taką brzydulę. Bo uważała, że jest brzydka. Brzydka i głupia. Bała się, że kiedy ludzie poznają prawdę, będą się z niej naśmiewać, pokazywać ją palcami i szydzić. Myślała, że ludzi są piękni i dobrzy. Wiesz dlaczego? Bo sama taka była. / wystarczy, że jesteś.
|
|
|
|
Jesteś ostatnią osobą, z którą chcę się dzisiaj kłócić. / lavli.et
|
|
|
|
długo się nie widzieliśmy . a ja się zmieniłam . starałam się być dziewczyną od której chłopaki nie mogą oderwać oczu. skoro nie mogłam być najważniejsza dla ciebie, będę najważniejsza dla wielu. / ansomia + ja.
|
|
|
|
I odszedł. Domyślałam się, że ten koniec niedługo nadejdzie, miał już swoje lata. Zawsze mnie wysłuchał, nigdy nie przerywał, jedynie cichutkim pomrukiwaniem. I teraz tak najnormalniej w świecie zostawił mnie samą, ze wszystkimi kłopotami. To co dobre, nigdy nie trwa wiecznie. / lavli.et
|
|
|
|
Dodaj komentarz
