 |
|
dziwne uczucie, uśmiechać się do monitora.
|
|
 |
|
Szkoda, że nie mogę Ci powiedzieć jak Cię kocham. Kocham Cię bardzo, bardzo mocno. Kocham Cię i.. I kiedy zamykam oczy widzę Ciebie. Gdy otwieram oczy pragnę Cię zobaczyć. Gdy Cię nie ma czuję, że jesteś wszędzie. W każdej sekundzie, minucie - zawsze. Moje oczy szukają tylko Ciebie. Nazwij to miłością, szaleństwem czy biciem mego serca.. Dla mnie to jedno i to samo. Tak wielu ludzi kocha.. Ale nikt nie kocha tak, jak ja, bo nikt nie ma kogoś takiego jak Ty. Nie mogę o Tobie zapomnieć, nie chcę. Jesteś mój i będę Cię kochała przez całe życie. Aż do śmierci.. A nawet po niej.
|
|
 |
|
Zastanawiałeś się kiedyś dlaczego ludzie szczypią się w ramię, aby sprawdzić czy nie śnią? Bo ból nie kłamie, ból to jedyna rzeczywistość.
|
|
 |
|
Chcę być tak blisko niego zawsze - teraz, zaraz umrzeć w jego ramionach.
|
|
 |
|
wszystko się zmienia, dorastamy. nie pamiętam, kiedy ostatnio spotkaliśmy się wszyscy na podwórku, na którym się wychowywaliśmy. stopniowo ludzie znikali. zostawało nas coraz mniej, z każdym rokiem. tego lata nie ma już nikogo. nikt nie przesiaduje na kocach, nikt nie buduje z nich namiotu. drzewa, które dawały nam cień w upalne dni zostały ścięte. niegdyś wydeptany od gry w gumę trawnik znów jest całkowicie zielony. mijamy się, rzucamy krótkie 'cześć' i wracamy dalej do swojego życia. nienawidzę przemijania.
|
|
 |
|
"znam Boga, lecz nie rozmawiam z Nim długo, od kiedy zobaczyłem jak pozwala cierpieć ludziom"
|
|
 |
|
Zaskakujące, iż prawdziwie zranić serce potrafią tylko najbliżsi. czyż nie siostrzyczko ;]
|
|
 |
|
Jak to jest, że częściej to właśnie obcy ludzie zauważają, że coś jest nie tak, a nie Ci najbliżsi?
|
|
 |
|
Sęk w tym, że najbliżsi zazwyczaj nie wbijają w serce szpilek... zazwyczaj są to długie noże, potężne szable, czy miecze, albo od razu włócznie... hoplickie długie włócznie...
|
|
 |
|
Poddałem się, klękając u stóp tej cholernej miłości, która zabrała wszystko. [mr_mruczynski]
|
|
 |
|
„Nie jestem wyjątkowy, co do tego nie mam wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach i wiodłem zwyczajne życie. Nikt nie postawił pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie, lecz kochałem - całym sercem i duszą - a to moim zdaniem wystarczająco dużo.” / SPARKS
|
|
|
|