 |
|
Prawdopodobnie nie jestem idealna i być może daleko mi do klasycznej piękności.Zazwyczaj nie potrafię się idealnie pomalować i zbyt często 15-latki są lepiej pomalowane ode mnie.Nigdy nie miałam pięknej figury i prawdopodobnie nigdy jej nie osiągnę.Zawsze będę widziała w sobie wady,a gdy ktoś zapyta się o jakąś zaletę to odpowiem śmiechem.Moje nogi nie będą smukłe tak jak u aktorek czy u anorektyczkowatych modelek.Tak,znów masz rację- nie potrafię tego zmienić. Prawdopodobnie moje brwi są krzywe, a jedno oko większe od drugiego. Ale za to rzęsy to już inna historia. Jeśli cię to interesuje to prawdopodobnie nie zmienisz toku mojego myślenia, nie wybijesz z głowy durnych marzeń i nie zmienisz rytmu pracy serca. Tak, może masz rację. Może się znajdzie ktoś, kto nie będzie chciał przy mnie majstrować.Być może będę dla niego idealna pozostając przy tym sobą.Tak,wiem że coś ci tu nie pasuje-słowa"być może"na początku zdania.
|
|
|
|
moim marzeniem jest być jego bluzą,którą ubierałby chociaż raz w tygodniu,wtulał się w nią.chciałabym obserwować co robi,być przy nim-zawsze.
|
|
|
|
Podobno miłości nie da się kupić ale on to zrobił.Kupił ją swoim spojrzeniem,swoim boskim uśmiechem od ucha do ucha.tym zniewalającym zapachem męskich perfum,tym dotykiem,który przyprawiał ją o dreszcze.Kupił tak po prostu jak lizaka w sklepie..
|
|
|
|
Nie wymagaj ode mnie tego.Nie da się zapomnieć o nim,od tak.Po tym wszystkim,po naszych szaleństwach,rozmowach.Po tym jak słuchałam jego oddechu przez telefon,jak baliśmy się odezwać.Po tym jak pomagałam mu w uczuciach.To nie jest łatwe,ale jeżeli uśmiecham się do ciebie,znaczy że jest lepiej. Coraz lepiej.
|
|
|
|
Musimy przestać się wstydzić i pokazać, co czujemy&
|
|
|
|
Przeczytasz Jego imię w internecie,w czyimś opisie czy notce.W jednej sekundzie żołądek wykonuje trylion obrotów,oddech ewidentnie przyśpiesza,a serce zaczyna bić niemożliwie głośno i szybko.Nie możesz racjonalnie myśleć.mimowolnie usta zaczynają Ci drgać,a do oczu napływają nieskazitelne łzy.Oszukuj się dalej,że o Nim zapomniałaś i nie żyjesz wspomnieniami jakie po sobie,pozostawił.
|
|
|
|
Siedzieli u niej w domu.Oglądali jakiś bezsensowny program.Nagle ona wypaliła'Pamiętasz tego Konrada z imprezy?'Zesztywniał.'A bo co?'Uśmiechnęła się.'Był ostatnio na urodzinach Kamila.Powiedział,że chce ze mną być i będzie na mnie czekał.'Wyszedł na taras.Zapalił papierosa.W momencie,gdy do niego podchodziła wybuchnęła śmiechem.Spojrzał na nią pytająco'Przepraszam Kochanie,ale uwielbiam,kiedy się tak denerwujesz.'Znów zatruł płuca dymem.Wyciągnęła mu fajkę z dłoni.Pocałowała delikatnie i wciągnęła z powrotem do pomieszczenia.'Zabiję go, mogę?'Zaczęła się śmiać.Rzuciła w niego poduszką.'Ooo nie!Wiesz,że właśnie zaczęłaś wojnę?'Prychnęła.'Że niby mam się bać?'Biegali po całym domu z poduszkami w rękach i uśmiechami na twarzach.W końcu ją złapał.Objął w pasie i podniósł wysoko.Zaczęła krzyczeć'Puść mnie wariacie!'Postawił ją na ziemi,ale wciąż trzymał dłonie na jej biodrach.'Nie puszczę Cię.Tym bardziej,że czeka na Ciebie jakiś frajer.'
|
|
 |
|
czasami mam zbyt mało siły, by tłumaczyć od początku kim dla mnie jesteś / glassdream
|
|
|
|
Dodaj komentarz
