 |
|
,,Ale oni nie odeszli; są we mnie, wszyscy - Leo, Edyta, Alan, Rex, Regi. Wezmę ich ze sobą, gdy przyjdzie czas pożegnać się ze światem, co nastąpi niezadługo; czuję to swoim znużonym sercem, które zbyt wiele razy rozdzierano i łatano. Nici się strzępią, zetlałe jak czarna jedwabna wstążka w mojej dłoni; niedługo puszczą."
|
|
|
|
,,Mój ochronny klosz zaczynał pękać; pomyślałam o jutrze, pojutrze, popojutrze, tygodniu, miesiącach, latach, gdy go nie zobaczę, nie usłyszę, nie dotknę. Już nigdy nie poczuję się tak kochana jak teraz. Nie umiałam wybiegać myślą naprzód; przypominałam sobie wszystko, za czym będę tęsknić."
|
|
|
|
,,Potem przy toaletce długo wpatrywałam się w lustro. Oczy mi poczerwieniały, tak intensywnie wpatrywałam się w swoją twarz, szukałam dobroci, którą - o co się modliłam - Leo wciąż znajdzie. Siedziałam tam, aż dzień przeszedł w noc, a potem noc stała się dniem. Ale choć bardzo się starałam, już jej nie potrafiłam zobaczyć."
|
|
|
|
,,Nie zdawałam sobie jednak sprawy, pomimo całej świeżo nabytej mądrości, że inni mogą mnie nie widzieć - nie chcieć widzieć - w taki sposób, jak ja widziałam siebie."
|
|
|
|
,,Nie chodzi wyłącznie o próżność, choć muszę przyznać, że mam, owszem, sporą skłonność do samouwielbienia. Jednakże inne wiekowe wdowy nie zostały uwiecznione w książce jako mała dziewczynka... i to nawet nie zwykła dziewczynka, a raczej Ucieleśnienie Dzieciństwa. Nie muszą więc stawać twarzą w twarz z ludźmi, którzy płoną chęcią ujrzenia ,,prawdziwej Alicji"... i nie potrafią ukryć niedowierzania i szoku, że prawdziwa Alicja nie zdołała powstrzymać upływu czasu. O tak, już się zmęczyłam. Udawaniem. Pamiętaniem, kim jestem, a kim nie. Tym, że jeśli zdarzy mi się pomylić te dwie osoby - całkiem jak Alicja w opowieści - mogę liczyć na wybaczenie. Mam przecież osiemdziesiąt lat."
|
|
|
|
,,Zwykle trzyma się na uboczu, rzadko się uśmiecha, jakby ciężar wspomnień nie pozwalał jej odnaleźć radości."
|
|
|
|
,,Niektóre dziewczynki były chłopcami.
Widok zmienia się w zależności od tego, gdzie stoisz.
Słowa mogą ranić, a rany mogą leczyć.
Wszystko jest prawdą."
|
|
|
|
,,Owego dnia, dnia spodków i zombi, dnia dżinów i Ragnaroku, dnia, kiedy zerwały się wiatry. Nie zauważyłaś nic z tego, bo siedziałaś w swym pokoju i nic nie robiłaś. Nawet nie czytałaś, o nie, tylko wbijałaś wzrok w telefon. Zastanawiając się, czy zadzwonię."
|
|
|
|
,,Zamknęliśmy wszystko w wierszu, by pokazać wszechświatowi kim byliśmy, czemu istnieliśmy, co mówiliśmy, robiliśmy, o czym myśleliśmy, śniliśmy, czego pragnęliśmy. Zamknęliśmy nasze sny i marzenia w słowach, układając je tak, by żyły wiecznie i nigdy nie zostały zapomniane."
|
|
 |
|
"Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa."
Jonathan Carroll
|
|
|
|
"Właściwie chodzi wyłącznie o to, żeby nie poddać się zmęczeniu, nigdy nie dopuścić do braku zainteresowania, do obojętności, nigdy nie zagubić swej bezcennej ciekawości, bo wtedy człowiek sam sobie pozwala umrzeć."
Tove Jansson
|
|
|
|
"Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach."
Hanna Krall
|
|
|
|
Dodaj komentarz
