 |
|
Prawdziwe nie znaczy normalne. / Kavu Zet.
|
|
|
|
- Ostatnio mam permanentnego doła. - Permanentny to może być makijaż.
|
|
|
|
W końcu mecz Lecha zakończył się zwycięstwem. Ostatnio rzadko mogliśmy się tym cieszyć, więc raduje podwójnie. #szczęście :) / Kavu
|
|
|
|
Nie chcę tu być, jak mam żyć na pokaz. Mówi to zwykła dziewczyna, która miała ogień w oczach.
|
|
|
|
Wszyscy moi byli kochankowie, nie myślcie o mnie źle, ale nie tęsknię za żadnym z was, tylko za sobą samą z czasów, gdy jeszcze byłam niewinna i nie miał mnie nawet ten chłopiec o brązowych oczach, którego ręka nieśmiało krążyła w okolicach mojego kolana. Jeśli to, co robiłam, było złe, chce by zostało mi to wybaczone. Przepraszam, Boże. Jeśli masz na to jakiś wpływ, nie karz mnie zbyt surowo. Będę już dobra, niekoniecznie grzeczna. Przynajmniej dla niego. W towarzystwie mogę być damą, w łóżku tak wyuzdana, że aż święta. Wszyscy moi byli kochankowie, zapomnijcie o mnie, bo nie mam dla was ani kawałka duszy. Mrugnę tylko i pójdę dalej. Tylko z nim. / Kavu Zet.
|
|
 |
|
"Nie ma sensu szukać już
z nikim wcześniej nam nie było tak
szansę mógł nam dać sam Bóg
ostatni raz"
|
|
|
|
Mam to, czego nie ma w innych dziewczynach. Mam coś, o czym się nie zapomina. "Mam wszystko na co masz ochotę, kotku. Mam wszystko, czego chcesz i jeszcze trochę"
|
|
|
|
Z każdym kolejnym dniem tęsknie coraz bardziej. Z każdym kolejnym dniem kocham Cię coraz bardziej. Z każdym kolejnym dniem brakuje mi Cię coraz bardziej. Z każdym kolejnym dniem czuję się coraz gorzej. Z każdym kolejnym dniem nadzieje wzrasta chociaż wiem że koniec był już dawno temu. Z biegiem czasu zastanawiam się kiedy to wszytko się zaczęło. W którym dniu, momencie, chwili stałeś się dla mnie najważniejszym człowiekiem na świecie? Kiedy to się tak na prawdę zaczęło? Czy to wgl się zaczęło? Czy skończyło się szybciej niż myślałam. Szukam ciągle odpowiedzi na pytania ale za każdym razem rodzi się pustka. Pustak gdzie ostatnio wszystko staje się tak bardzo skomplikowane.
|
|
|
|
Nadchodzi czas nieistnienia i by żyć, musimy zniknąć. Pochować słowa na dno serca, zostawić myśli gdzieś w kieszeniach. Puste oczy, pełne butelki, puste butelki, pełne serce. Pokój zamknięty, przyszła wojna. Trzeba się schować. Nikt nie lubi, gdy ktoś wyróżnia się w tym tłumie. Nadchodzi czas nieistnienia i by żyć, musimy schować się pod powiekami. Nie mówić o tym, co nas boli. Wyrzucić myśli jak dynamit. / Kavu Zet.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
