 |
|
Idziemy przez ten świat samotnie, ale jeśli mamy szczęście, to przez jedną chwilę należymy do kogoś i ta jedna chwila pozwala nam przetrwać całe wypełnione samotnością życie...
|
|
|
|
Nie wstydzę się uczuć, nie wstydzę się tego, że mi ich brak. Emocje wypełniają mnie od stóp do głów, są moimi drogowskazami do samozagłady, a mimo to ciągle ich pragnę. Nie mam czasu na szukanie szczęścia, nie mam czasu, aby żyć chwilą. Żyję momentami. Jednym, drugim, trzecim. Potem zapominam, resetuję się i egzystuję jak wcześniej czyli nijak.
|
|
|
|
dziękuję , że tak się o mnie martwisz .dziękuję za to , że starasz się mi pokazać co jest dobre ,a co złe. BFF
|
|
|
|
Szczęście mnie mija , bo wciąż: „mnie”, „mi”, „ja” .
|
|
|
|
Grać pierwszoplanową rolę na deskach teatru szczęścia.
|
|
|
|
siadłam i płakałam. uświadomiłam sobie, że jestem bezgranicznie głupia. miałam tyle szans, których nie wykorzystałam. płakałam z bezsilności bo już nic nie dało się zrobić. niektórzy mówią, że nigdy nie jest za późno aby coś naprawić. mylą się. cholernie się mylą. wiele spraw już nie da się naprawić. zostaje tylko pustka, której nigdy niczym nie wypełnisz.
|
|
|
|
Paradoksem jest to, że poklask dostają zwykle ci, którzy mówią to, co człowiek chciałby usłyszeć. Prawdomówni budzą strach, a czasem nawet nienawiść.
|
|
|
|
udawała, że wszystko gra. chodziła na zajęcia taneczne, spotykała się z przyjaciółmi, słuchała muzyki, wszystko jak co dzień. jednak gdy była sama sprawiała wrażenie zawiedzionej, naiwnej księżniczki, jej oczy krzyczały żalem, wprost tonęły w łzach. była smutna. jej złamane serce nie chciało już żyć. więc bić przestało.
|
|
|
|
Każdy normalny człowiek od czasu do czasu ma ochotę kogoś zabić.
|
|
|
|
Wszyscy jesteśmy narkomanami - różne są tylko używki.
|
|
|
|
'Wiesz czego brakowało mi wtedy najbardziej? Godzinnych rozmów, nie żadnych konkretnych, wszystkich, nawet tych zupełnie bez sensu. Brakowało mi tego uśmiechu, tekstów typu ' cwaniaczku mów co się dzieje, razem ogarniemy.' Brakowało mi tej ironii w głosie. Brakowało mi tego łobuzerskiego uśmiechu. Tego magicznego błysku w oczach. Brakowało mi po prostu Ciebie, wiesz?
|
|
|
|
Boję się. Bardzo. Oczy mi łzawią. Boli całe ciało. Trzęsę się. Wstydzę się. Palę się. Przede mną wytwarza się mur. Za nic nie mogę go pokonać. Muszę zostać. Przegrać. Nie chcę. Trzeba zaryzykować. To, że raz się nie udało, nie oznacza następnej porażki. Może to będzie przełom w moim życiu. Muszę spróbować. Muszę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
