 |
|
Od początku marzyłem, żebyśmy zapomnieli o sobie.
|
|
|
|
Rozumiesz, mnie?
Świat jest mój
więc niech daje mi to czego chcę
To dobra pora, by wziąć w ręce życie
|
|
|
|
Jem słodycze i myślę o niczym
czując gorycz nawet nie chcę słyszeć ile mogłem zrobić do tej pory już
|
|
|
|
Może powininnam poszukać lokum, tyry
i dróg swych żeby się ustabili... (a chuj z tym)
|
|
|
|
Jestem sumą kilku przeżyć i rozkmin
A wszystko co mam to tylko zbiegi okoliczności / Quebonafide
|
|
|
|
Zwykle za mało spokoju, szukam go nadaremnie.
Ile mnie we mnie zostało? Ile tej drugiej jest we mnie?
|
|
|
|
Na koniec świata bym poszła, gdyby było trochę wcześniej,
|
|
|
|
Chcę pożegnać się z forsą, kupując bilet donikąd,
Celebrować samotność, upajając się ciszą.
|
|
|
|
NIE WIEM / NIE WIEM / NIE WIEM / Gdybym mogła, to powtarzałabym tak w kółko. Ale muszę być czasami już dorosła. I udawać, że taka jestem odnaleziona w tym chaosie.
Bada
|
|
|
|
Do niedawna jeszcze gubiłam się. Goniłam własny ogon. Bo mi, kurwa, życie zawiązało wstążeczkę z dzwoneczkiem na rzeczonym ogonie. I tryndy-ryndy. I tak mnie to wkurwiało, i tak źle się czułam.
Madzia Ł.
|
|
|
|
Moje łzy są moimi łzami.
Niechcące. Nieplanowane. Powstrzymywane. Miesiącami. Ale w końcu bez powodu.
Jakie to szczęście.
Kiedy można przyznać się, patrząc sobie w oczy, że płacze się bez powodu. NARESZCIE.
Mogę być sobą. To właśnie ja.
Madzia Ł.
|
|
|
|
Ale najpierw zrobię wszystkim kanapki, a potem sama zjem piętki od chleba. Albo suche buły. I wypierdzę na kromeczki resztki keczupu.
Madzia Ł.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
