|
Moje życie to jeden wielki błąd i masa przykrych konsekwencji. // nectarine
|
|
|
Nie wiem czy można nazwać ból dojrzałym, ale to właśnie to Ciebie czuję. Minęło wiele lat, jesteś daleko stąd, już nigdy nie będziesz mój, a ja nigdy nie będę Twoja. Ból tęsknoty daje mi w kość każdego dnia. Jest żywy, silny, prawdziwy, ale wydaje się inny niż kiedyś. Dojrzalszy, taki, z którym trzeba się nauczyć żyć. Taki, który należy zaakceptować i robi się to, bo tak trzeba, bo nie ma innej opcji. / nectarine
|
|
|
Jeśli postąpiłam słusznie to dlaczego czuję jakbym zmarnowała sobie życie? / nie znam autora
|
|
|
Wszystko sprowadza się do ostatniej osoby, o której myślisz przed snem. Tam jest Twoje serce. / nie znam autora (i mam najwyraźniej przerąbane..)
|
|
|
Nawet jeśli już o mnie zapomniałeś, wiedz, że dalej jesteś dla mnie ważny. Życzę Ci jak najlepiej i mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy. / nectarine
|
|
|
Przez kilka pierwszych dni po rozstaniu nienawidziłam go całym sercem. Chciałam, żeby zginął, przepadł i już nigdy nie pojawił się w moim życiu. Żałowałam każdej chwili z nim spędzonej i gdybym miała moc sprawczą cofania czasu, chciałabym nigdy go nie poznać. Ale z czasem ta nienawiść zaczęła słabnąć, a ja uświadomiłam sobie, że najbardziej na świecie brakuje mi rozmów z nim, a każda komórka mojego ciała pała nieopisanym bólem w poczuciu straty.
|
|
|
Za mało mi Ciebie za każdym razem, kiedy mam Cię na chwilę, ale wolę zadowolić się tym niż nie mieć Cię wcale.
|
|
|
Mówili, że wszystko będzie dobrze, kiedy przyjdzie wiosna. Przyszła. I nie jest. Świeci tylko trochę więcej słońca. Ale to nic. Zrozumiałam, że to nie wiosna ma coś zmienić. To ja sama powinnam.
|
|
|
Związek z odpowiednią osobą to wolność, a nie ograniczenie.
|
|
|
W takich chwilach jak ta, czasem myślę, że może mogłoby być między nami coś więcej niż pożądanie. Szkoda, że oboje tak bardzo baliśmy się zaryzykować.
|
|
|
Przez ten krótki moment byliśmy jednością i było nam razem dobrze, bo nie dopadła nas jeszcze rutyna codziennego życia. Żadne z nas nie chciało myśleć o równoległej rzeczywistości, kiedy tak leżeliśmy objęci swoimi ciałami, zapominając o konsekwencjach. I być może mogłoby być pięknie, gdybyśmy poznali się odpowiednio wcześniej.
|
|
|
|