 |
|
"(...) będzie boleć mniej, a potem zapomnisz, bo wszyscy trochę zapominamy i to jest dobre. A potem znajdziesz zdjęcie albo jakiś przedmiot - całkiem przypadkiem - i wspomnienia powrócą. Wtedy będą już zanurzone w bezpiecznej bańce czasu i ból ustąpi miejsca tęsknocie."
|
|
|
|
'' Od dzisiaj robię porządek. Nie jedno z głowy poleci. Zostawię parę twoich zdjęć. Reszta to tylko śmieci ''
|
|
|
|
Dość długo sądziłam, że to On nie potrafi kochać, a dziś mam wrażenie, że to ja nie umiałam go kochać, nie potrafiłam obudzić w nim tego co było ważne, co było potrzebne żeby zaistniała miłość. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Nie proszę już o jego miłość, ani wspólną przyszłość, bo wiem, że to już nie ma sensu. Jedyne czego dziś pragnę to obojętności, tej cholernej obojętności w stosunku do niego i wszystkiego co robi. Boże, jeśli mnie słyszysz, pomóż mi. Dłużej już nie dam rady w tym tkwić. Czuję się nieszczęśliwa i pogubiona, a przecież nie tak powinno dziś być, tyle czasu już upłynęło, a wciąż tak daleko do tego żeby móc powiedzieć, że jest dobrze. / he.is.my.hope
|
|
 |
|
Nie ma żadnych ograniczeń poza tymi, które stworzymy sami..
|
|
|
|
Nie mam ochoty z nikim rozmawiać. Nie ma mnie dla nikogo dzisiaj. Jest źle.
|
|
|
|
Cz.2 Tyle się złych rzeczy między nami wydarzyło, tak wiele było od tego momentu Twoich słów, które sprawiały przykrość i były całkiem inne od tych na początku, że aż trudno mi jeszcze wierzyć, że kiedyś choć przez chwilę było inaczej i widziałeś we mnie dziewczynę z którą chciałeś spędzić życie. Tak dawno już nie czułam się dla Ciebie najważniejszą, że tak naprawdę nie pamiętam, że kiedykolwiek tak było. Dziś pozostała mi tylko garść zakurzonych wspomnień i ogrom smutku, który w ogóle nie świadczy o tym, że kiedyś choć przez krótki czas układało się po mojej myśli. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz. 1 Czasami mam wrażenie, że to wszystko co było między nami to sen, który nigdy się nie wydarzył. Coraz częściej wydaje mi się, że to co czułam, gdy byliśmy razem od początku czułam tylko i wyłącznie ja sama. Coraz częściej zaczynam mieć wrażenie, że sama sobie całą tą historię wymyśliłam, że Ty nigdy nie chciałeś być ze mną, że wcale nie mówiłeś tych wszystkich pięknych słów, że nie obiecywałeś być ze mną na długie lata. Coraz trudniej przychodzi mi przypomnienie sobie, że to wszystko jednak było prawdą i że był czas, kiedy chciałeś być tylko ze mną i tylko przy mnie. Tylko, że dla mnie to już tak odległa przeszłość, której nie jestem czasem nawet pewna czy w ogóle miała miejsce.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
