 |
i bardzo nie mam ochoty poznawać znów kogoś nowego i znów się starać i wierzyć w to co mówi, żeby któregoś dnia odszedł bez zapowiedzi w jakiś fatalny dzień.
|
|
 |
dlaczego nigdy nie jesteśmy tak odważni jak w naszych myślach?
|
|
 |
zmieniłam się? może i tak. może na gorsze, może na lepsze. zależy, z której strony kto patrzy. może zachowuje się poważniej, może dziecinniej. tak i to prawda, że czas zmienia ludzi, ale to nie tylko czas. to także ludzie, z którymi przebywasz.
|
|
 |
nie obiecuj złotych gór skoro wiesz, że nie podarujesz nawet kamienia.
|
|
 |
lepiej by zraniła cię prawda, niż pocieszyło kłamstwo.
|
|
 |
,,będzie dobrze” – to jedno z tych kłamstw, w które ludzie tak cholernie pragną wierzyć.
|
|
 |
ludzie uwielbiają nas niszczyć. zrobią wszystko abyśmy poczuli się źle, bezwartościowi i samotni. wystarczy chwila słabości a oni to wykorzystają.
|
|
 |
nie ma nic łatwiejszego od skomplikowania sobie życia.
|
|
 |
syndrom osoby zranionej: jeszcze nie zaufała, a już się boi, że zostanie zawiedziona.
|
|
 |
człowiek jest dziwny. potrzeba mu smutku żeby docenić szczęście, hałasu żeby docenić ciszę i czyjegoś zniknięcia żeby docenić obecność.
|
|
 |
rób to, czego naprawdę pragniesz i nie pozwól, żeby czas przeciekał ci między palcami.
|
|
 |
wolę rozmawiać w cztery oczy, bo trudniej się kłamie i łatwiej widzi się kłamstwo.
|
|
|
|