 |
|
pragnę ciągłych zmian, znudziło mi się moje dotychczasowe życie.
|
|
|
|
robiłyśmy wspólnie obiad, ganiałyśmy się po śniegu z psem, oglądałyśmy gwiazdy, śmiałyśmy się wniebogłosy, a reszta patrzyła na nas z uśmiechem, chyba znalazłam swoje miejsce.
|
|
|
|
chciałabym móc umieć pamiętać tylko takie chwilę jak wczorajszy wieczór, gdy cieszyłyśmy się z każdego wypowiedzianego słowa w swoją stronę.
|
|
|
|
zaczynam zbierać pieniądze na wylot do Stockholmu.
|
|
|
|
wnerwiam się o byle co, jem co popadnie, czyżby okres się zbliżał?
|
|
|
|
świat stał się lepszy gdy wyjechaliśmy. czas mijał szybko może nawet i za szybko aż łapczywie próbowałam go złapać za rękaw, głupiutka myślałam, że spowolnię go choć trochę, śmiech koił nerwy, nie potrzebowałam wręcz leków a ich twarze, na które często spoglądałam mimo woli zmuszały mnie do czegoś ambitniejszego niż tylko wstawanie i marudzenie.
|
|
|
|
zabrałam go na długi spacer w środku nocy nad Dunajec, tak by się przewietrzyć. do tej pory nie mogę uwierzyć, że tak się rozgadałam o moich wszystkich obawach, przez parę miesięcy udawało mi się to przetrzymać w sobie, ale on tak słuchał w milczeniu, że nie mogłam się powstrzymać, nieładnie braciszku.
|
|
|
|
patrzyła się na mnie w milczeniu, jak zawsze, ale to spojrzenie przypominało moje gdy rozumiałam jej ból jakby na chwile nasze ciała synchronizowały się po to by wymienić się doświadczeniami.
|
|
|
|
-złożysz mu życzenia? -no i co mu napisze? 'hej, kilka razy kazaliśmy sobie nawzajem wypierdalać z życia, ale skoro masz urodziny zrobię wyjątek'?
|
|
|
|
zadzwoniłabym lecz pomiędzy wybieraniem numeru, a naciskaniem zielonej słuchawki następuje paraliż dłoni.
|
|
|
|
osiągnęłyśmy próg dojrzałości, ale w środku dalej siedzi wychorowane ego dziecka.
|
|
|
|
zawsze będzie mi czegoś brakować w najmniej odpowiednim momencie, albo jej minimalistycznego uśmiechu pod nosem, albo jego docinek.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
