 |
|
nie wiem po chuj Ci to wszystko mówię, ale po prostu jest mi ciężko z tym wszystkim, wiem że nic z tym i tak nie zrobisz, bo 'co powiedzą koledzy?' no i
z pewnością nie odwzajemnisz tego co czuję. z tym, że proszę, nie mów kolegom o tym, co teraz mówię, nie chcę być jeszcze bardziej wyśmiewana przez wasze grono, i tak już mam cholernie zjebaną opinię, więc po co jebać ją jeszcze bardziej? nie oczekuję żądnej odpowiedzi, bo co miałbyś niby na to odpowiedzieć? że ci przykro, ale nic nie czujesz? wiem o tym doskonalee.dzięki, że znalazłeś dla mnie czas, ale chyba nie było warto. boję się, że przestaniemy po tym ze sobą rozmawiać, nie chcę by tak się stało, chociaż może wtedy udałoby mi się o Tobie zapomnieć, w co szczerze wątpię. może robiłam sobie niepotrzebnie nadzieje, przecież to były zwykłe żarty, ale ja niestety odebrałam je zbyt serio.
chciałabym, żeby to wszystko było prostsze ale tak się nie da, przepraszam, za wszystko.
|
|
|
|
okej, jak już zdecydowałam ci się powiedzieć no to powiem.
chodzi o to, że się w Tobie zakochałam, pewnie myślisz, że tylko tak mówię, że zaraz mi przejdzie,
ale wątpię w to, że tak szybko przejdzie, od 6miesięcy się z tym męczę.
uznałam, że jeśli Ci o tym powiem zorbi mi się lżej, śniłeś mi się tak wieele razy, że nie wyrabiam już.
ostatnio miałąm jakiś dziwny dzień, siedziałam i ryczałam przez ponad 2godziny,czytałam stare rozmowy,
mówiłam, że boję się horrorów, Ty odpowiadałeś, że możęsz je oglądać ze mną, że dziewczyny zawsze jak się boją to się przytulają itepe,
byłam wtedyy tak podjarana, że sobie nawet nie wyobrażasz. albo jak po którejś tam rozmowiee na skyype powiedziałeś mi, że słodkoo się uśmiecham,
czy kiedy zmieniłam zdj. profilowee na fejsie zażartowałeś, że zakochałeś się, booże.. coś się ostatnio zmieniło, po twoim powrocie z międzyzdrojów
przestaliśmy w sumie ze sobą pisać.znowu. nie wiem dlaczego, cholernie tęsknię i tęskniłam za naszymi rozmowami.
|
|
 |
|
Do najprzyjemniejszych momentów w życiu należą te, kiedy nie możesz przestać się uśmiechać po spotkaniu lub rozmowie.
|
|
|
|
Ty uwielbiasz mnie ranić i to chyba nie jest spoko.
|
|
 |
|
Znam kilka słów, które ranią jak nigdy, patrzysz na nią, niby anioł - a krzywdzi. ♥
|
|
|
|
kilometry problemów, sto powodów by odejść znalazłam jeden, dla którego chce żyć - mówię o Tobie. || zapomniij
|
|
 |
|
jesteś moją teraźniejszością i przyszłością, nie wspomnieniem
|
|
 |
|
tylko on potrafił patrzeć na nią w sposób nieuchwytny, który przeszywał ją na wskroś. był projektantem jej snów i wynalazcą uśmiechu. fanatykiem jej kruchości. a kiedy jego serce przestało bić, własne również była zmuszona zatrzymać. przecież nie mogła pozostać niewielbiona. jej serce nie było w stanie bić bez narzucenia rytmu przez swojego partnera, zamieszkującego w jego klatce piersiowej.
|
|
|
|
gdybym mogła zaczęłabym zabierać ze sobą koc. ale przecież nie raz, w środku zimy wtulałam się i bez niego w Twoje nagie ciało. teraz też podołam. wystarczy odsunięcie paru zniczy, zrobienie trochę miejsca. po paru chwilach moje ciało przyzwyczaja się do zimnego marmuru. wtulam się w niego i wcale nie jest tak ciężko. może jestem zahartowana. a może po prostu staram się być dzielną, wedle mojej obietnicy którą Ci złożyłam. tej ostatniej.
|
|
|
|
zrozpaczona, końcem rękawa ocierała krew z jego twarzy, trzymając go na drżących kolanach. - już jadą, zaraz będą, patrz na mnie. - krzyczała chwiejącym głosem. - kocham Cię. - wyszpetał, zdaję się ostatkiem sił. - cicho, nic nie mów, oszczędzaj siły. - szeptała, przykładając usta do jego zakrwawionego do cna czoła. zabrany już do karetki, ona skrupulatnie trzymała go za rękę, przełykając łzy, próbując się uśmiechać, żeby nie okazywać mu swojej niemocy, która pożerała każdy z calów jej wnętrza. - musi Pan wstrzymać oddech na parenaście sekund, prosimy się nie odzywać. - powiedział rozdrażniony ratownik. nabrał powietrza i zaczął oddychać szybko, chociaż niezwykle płytko, sprzeciwiając się rozkazowi. - co Pan u diabła?! to samobójstwo! - kocham Cię, kocham Cię, kocham Cię. - zaczął krzyczeć wniebogłosy, nabierając co raz głębszych oddechów. - proszę natychmiast przestać! - zawsze będę. - powiedział, nieusilnie rozluźniając dłoń, którą zaciskał koniuszki jej palców. - straciliśmy go.
|
|
|
|
nie zdajesz sobie sprawy, że brak drugiej osoby może doprowadzić Cię do takiego stanu, że jeszcze za życia zaczniesz sobie kopać grób.
|
|
|
|
- a obiecujesz zrobić dla mnie wszystko? - doszczętnie wszystko. jeżeli będzie trzeba to i tęczę namaluję Ci ołówkiem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
