 |
|
kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. za bardzo się do nich przywiązywałam, i za szybko ufałam. dzisiaj to ja się od nich oddalam, i czekam na ich krok. dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. zmieniłam się. zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla Ciebie. / veriolla
|
|
 |
|
To jeden z tych ciepłych wieczorów, kiedy siadam na parapecie z laptopem na kolanach, a za oknem widzę ten sam monotonny obraz widziany od lat. Czuje, że stoję w miejscu moje życie nie rusza się w żadną ze stron. Czuję, że marnuje sobie życie nie robiąc tego co kocham. Nie umiem śpiewać, ani grać na instrumencie, by móc zaprosić rodziców, przyjaciół i chłopaka na swój koncert. Nie maluję pięknych obrazów, by móc zaprosić ich na wystawę. Nie uprawiam na poważnie sportu, by mogli przyjść na mój mecz. Nie wiem kiedy ostatnio słyszałam, że ktoś jest ze mnie dumny z jakiegokolwiek powodu. I chyba jedyne co na dzień dzisiejszy potrafię, to pisać, pisać tu wszystko co czuję. Zazdroszczę wszystkim, którzy wiedzą co chcą w życiu robić, kim chcą być i co chcą osiągnąć. Na dzień dzisiejszy chce być po prostu sobą. || m33394
|
|
|
 |
nie idę na kompromis, albo bierzesz mnie całą, albo wcale .
|
|
|
|
|
Kocham i chyba to mnie zabija. Tęsknię i czasami mnie to wykańcza. Wspominam i przez to nocami zawsze płaczę. Potrzebuję tych ludzi i dlatego nie mogę bez nich żyć. Jestem słaba, ale jestem tylko człowiekiem. Staram się jak mogę, a gdy upadam, szybko wstaję. Płaczę, a chwilę później popadam w histerię i tak zwyczajnie śmieję się do łez. Krzyczę, aż zdzieram gardło, a następnie szepczę, bo słowa wypowiedziane po cichu mają największe znaczenie. Nie jestem nienormalna. Ja tylko chciałabym żeby zawsze było dobrze. Ty też, prawda? [ yezoo ]
|
|
 |
|
Może Ci się przypomnę o ile nie będzie za późno, bo kiedyś moje serce może być zamknięte kłódką.
|
|
|
|
'Przepraszam' nie skleja złamanego serca, 'wybacz' nie suszy łez, 'następnym razem będzie lepiej' jest stratą czasu, a 'obiecuję' nic już nie znaczy.
|
|
|
|
Przepraszam, ale nie wiem co czuję. Nie jestem w stanie mówić o uczuciach, kiedy moje wnętrze jest rozszarpane na cząsteczki. Nie potrafię określić czy Cię lubię, uwielbiam, czy może kocham. Ciężko jest mi to stwierdzić. Po tych naszych rozstaniach i powrotach skąd mam wiedzieć co czuję, hm? Nie wiesz, że zbyt dużo tego było, tych zagubień, zniknięć i powrotów, które tak wiele między nami budowały bądź niszczyły? Nie mamy już dla siebie czasu, praktycznie w ogóle nie rozmawiamy więc nie ma też żadnego niebezpieczeństwa, czy zagrożenia z naszej strony. Jest jedynie niepewność bądź zagubienie, które się ciągnie z dnia na dzień na większy obszar. Nie pozostaje nic przy tym prócz większej niepewności, która jakoś się rozrywa na mniejsze cząsteczki. Jedynie powstają kolejne pytania, na które ciężko jest znaleźć odpowiedź. W końcu, jak można wiedzieć co się czuje, kiedy w sercu panuje cisza i pustka? / remember_
|
|
|
|
A moja definicja miłości ? Miłość to pragnienie dobra dla osoby, którą tym uczuciem obdarzymy bardziej niż swojego. Miłość to mężczyzna i kobieta, to sztuka komunikacji bez słów i łączenia się w jedność poprzez pocałunki. Miłość to nie tylko czułe słówka, to coś więcej to tak jakby jego życie było ważniejsze niż twoje. Miłość to stan duszy i umysłu. Miłość to wzajemne uszczęśliwianie się, miłość to taka dusza rozdarta na dwie równe części i włożona do dwóch różnych ciał, ale nadal jedna. Miłość to świadomość, że jesteś w stanie zrobić dla tej osoby więcej niż jesteś w stanie zrobić dla innych, to takie pragnienie drugiej osoby, do tego stopnia, że jesteś w stanie zamienić każdy promień słońca spędzony w samotności, na każdą krople deszczu spędzoną z nim. A teraz ty, zdefiniuj mi miłość. || m33394
|
|
|
|
Nienawidzę się żegnać i patrzeć jak znikasz, nienawidzę tęsknić i tęsknić, nienawidzę czekać, nienawidzę tego nienawidzić. || m33394
|
|
|
|
To było jak historia z bajki, którą opowiada się dzieciom na dobranoc. Był książę i była księżniczka, tylko zamiast zamku i białego konia był dworzec i autobus. Książę jak zwykle całował swoją księżniczkę, a miedzy pocałunkami mówił jak bardzo ją kocha - kocha na prawdę, na zawsze, na szczęście, nad życie. Miłość, miłość to była ich największa obrona, księżniczka czuła się w jego ramionach jeszcze bardziej królewsko, a jego kolana, na których tak długo siedziała były cenniejsze niż wszystko inne. I tym razem książę odjechał, a księżniczka czekała zamknięta w wierzy, aż znowu się pojawi. Później żyli długo i szczęśliwie. Happy end bejbee. || m33394
|
|
|
|
|
Tak często cię widzę, choć tak rzadko spotykam. Smaku twego nie znam, choć tak często cię mam ... na końcu języka.
|
|
|
|
Wybaczaliśmy sobie to, czego normalny człowiek nie powinien wybaczyć drugiemu. Byliśmy nienormalni wiem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
