 |
|
Więc, jak widzisz na to wszystko potrzeba czasu, a ty nie powinnaś się dołować czy coś tylko się starać, bo on sam nie da rady. Do tego trzeba dwojga ludzi i on też musi widzieć, że ci zależy. - ale Ewka zobacz jak on się zachowuje ! - przerwałam jej - Czasami mam go serdecznie dość, zachowuje się jak dupek! Ale jednocześnie wiem, że nie potrawię bez niego normalnie funkcjonować. - ale Emila mężczyźni właśnie tacy są. Fakt zdarza mu się czasami wtopa i to nie raz ostra, ale zauważ, że zawsze Cię przeprasza i widać po nim, że serio żałuje, a poza tym są też dobre chwile prawda? - prawda, prawda - odpowiedziałam uśmiechając się. Cz. 4
|
|
|
|
Emila słuchaj - zaczęła swoją tzw. przemowę, odpaliła papierosa i mówiła dalej - po pierwsze barwa Twojego głosu jest o wiele inna gdy wymawiasz jego imie lub opisujesz go. Po drugie fakt nie jesteście razem, ale się tak zachowujecie. Na jakiej imprezie nie jesteśmy wy ciągle jesteście obok siebie. Jedno pilnuje drugiego, jedno nie umie dobrze się bawić bez drugiego. Jego wzrok gdy na Ciebie patrzy jest pełen takiej miłości, której mogłabys byc pewna po kres życia. A gdy ty na niego patrzysz Twoje oczy są nie do poznania, pełne czułości jakbyś patrzyła na skarb swojego życia. Zauważyłaś jak on się denerwuje, gdy jakiś chłopak do Ciebie napisze a ty nie daj Boże mu odpiszesz? On wrze ! A tak nie zachowuje się chłopak któremu nie zależy. A Ciebie widziałam raz w akcji jak zaczęła się kleić do niego Paulina, nie chciała się odwalić, mimo, że on mówił, że ma kogoś i ty też to pamiętasz, bo ja nigdy bym nie powiedziała, że masz aż takie pociągnięcie z ręki. - zaśmiałyśmy się we dwie. Cz.3
|
|
|
|
Znowu problemy z Patrykiem - pół zapytała, pół stwierdziła. Znała mnie na wylot, nawet po mojej minie umiała poznać co mnie martwi. Tak- odpowiedziałam, krótko. Wpuściłam ja do domu. Widzę, że nikogo u Ciebie nie ma a więc.. - mówiąc to wyciągnęła z torebki wódkę i cole. No to patrzę czeka nas długa rozmowa - powiedziałam z lekkim uśmiechem. Ooooo tak - odpowiedziała szczerząc się jak małe dziecko. Gadałyśmy cały dzień, upiłysmy się troszeczkę, zaczęłam jej się żalic i opowiadać, słuchała mnie uważnie, ale na mnie nie patrzyła. I wtedy tak nagle patrząc w okno powiedziała - kochasz go. Myslałam, że gały to mi z orbit wypadną. Co? Ja? Nie, no coś ty przecież ja nawet z nim nie jestem- odpowiedziałam jąkając się jak cholera. Cz.2
|
|
|
|
Leżałam na łóżku jeszcze w piżamie, był ranek, miałam strasznie zjebany humor jak zwykle to On był powodem, chciałam byc sama, by móc to wszystko przemysleć. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi. Nie będę otwierać - pomyślałam, ale pukanie nie ustępowało, aż zamieniło się w natarczywe dzwonienie dzwonka do drzwi. Zdenerwowana ruszyłam do drzwi. Przekręciłam klucz i otworzyłam na oścież drzwi. Stała tam ona, moja przyjaciółka. Miałam ja opiepszyć, przecież mówiłam, że dzisiaj chcę być sama. Niestety nie dała mi nawet dojść do słowa jej krzyk było słuchać na całej klatce - dlaczego mi nie odpisujesz?! A teraz kurwa nawet nie chciałas mi drzwi otworzyć?! Emila kurwa przeginasz! Wiesz jak się kurwa wystraszyłam?! Nie nie wiesz, bo w tym momencie ty miałaś wyjebane na innych, nawet na mnie! - zatkało mnie.. Ona na prawdę była wystraszona. Przepraszam, nie chciałam cię wystraszyć, ani nie mam na Ciebie wyjebane tylko, po prostu chciałam pobyć sama.. - odpowiedziałam za jednym tchem. Cz.1
|
|
|
|
"
Są cztery rzeczy, których nie można cofnąć. Kamień, który został rzucony, słowo, które zostało wypowiedziane, okazja, której się nie wykorzystało i czas, który przeminął.."
|
|
|
|
Ja po prostu mam dość, tych pieprzonych rozczarowań, każdego dnia.
|
|
|
|
Ponownie powiedział, że mnie kocha.. tak znowu był pijany.
|
|
|
|
Widzę go często- bywa w klubach, spaceruje ulicami, odwiedza kina. Nie sam. Zawsze jakaś dziewczyna obok. Jedna wygląda jak lalka barbie, inna rockwomen. Kiedy zauważyłam tę różnorodność, zaczęłam się śmiać. Zapytałam go, czym tłumaczyć to jego rozchwianie gustu. Wzruszył ramionami.- Biorę każdą, która ma cokolwiek z Ciebie- powiedział.
|
|
|
|
Normalny uśmiech, banalne spojrzenie, a jednak coś wyjątkowego.
|
|
|
|
Nieważne, co mówili. Byłeś ważniejszy od słów.
|
|
|
|
Wchodził właśnie do mnie do pokoju w poszukiwaniu swojego telefonu. Emila widziałaś mój..- krzyknął - nie, nie widziałam. Po cholerę mi Twój telefon skoro mam swój. Zacznij go pilnować! - odpowiedziałam. Wyszedł a ja spojrzałam na laptopa nie odpisywałeś mi już dobre 10 min. Napisałam do Ciebie: "Widzę, że chyba jesteś zajęty, a ja Ci przeszkadzam. Cześć" myślałam, że odpiszesz coś w stylu "nie, nie. Musiałem coś zrobić, już mam czas. Nie przeszkadzasz." cokolwiek w tym stylu nawet jakbyś napisał : "no sory, ale mam masę roboty teraz odezwę się później" odpowiadało by mi to. A ty napisałeś zwykłe "siema". Kurwa to wciąż boli a przecież ja chcę po prostu móc normalnie z Tobą rozmawiać nic więcej. Nie rozstaliśmy się tylko z mojej winy! Ja zerwałam, ale przecież miałam powód i ty dobrze o tym wiesz.. rozmawialiśmy o tym przy naszym ostatnim spotkaniu.. no ale to przecież ja jestem ta zła według Ciebie i Twoich kolegów.. Cz.2
|
|
|
|
Napisałam do Ciebie na facebooku zwykłe "hej" odpisałeś w mgnieniu oka "siemanko" ucieszyło mnie to. Zapytałam co tam u Ciebie słychać a ty napisałeś jakąś głupotę, aby mnie rozśmieszyć. Przypomniało mi się jak zawsze to robiłeś, gdy byliśmy razem. Uśmiech nigdy nie schodził z mojej twarzy, gdy byłeś blisko. Nawet nasze kłótnie były nieudane, zaczynałeś się denerwować a ja wybuchałam śmiechem, byłeś taki słodki, gdy się złościłeś. Oczywiście się na mnie obrażałeś za to, że się śmieję kiedy ty chcesz ze mną poważnie porozmawiać. Wtedy łapałam Cię w pasie i przytulałam się do Ciebie opierając głowę na Twojej klatce piersiowej. I po chwili czułam jak mnie przytulasz. Wtedy podnosiłam wzrok do góry i patrzyłam na mężczyznę, który był cały mój. Niebieskooki blondyn uśmiechał się do mnie wystawiając szereg swoich białych prostych zębów. Chciałam mu coś powiedzieć, ale już czułam jego gorące usta wpijające się w moje. Mogłabym tak stać godzinami. Z chwili zamyślenia wyrwał mnie mój brat. Cz.1
|
|
|
|
Dodaj komentarz
