 |
|
Czas wszystko zabiera, czy tego chcesz czy nie. Czas wszystko zabiera, czas wszystko znosi. A na końcu? Jest tylko ciemność. Czasami znajdujemy innych w tej ciemności, a czasami znów ich tam gubimy.
|
|
|
|
Sam. Tak, to kluczowe słowo, najokropniejsze w całym słowniku. Zbrodnia brzmi w porównaniu z nim zupełnie niewinnie, a piekło stanowi jedynie bardzo odległe, łagodne skojarzenie
|
|
|
|
...jak niewiele wymagało to wysiłku, jak łatwo jest odebrać człowiekowi godność, którą sobie przypisuje, jak łatwo jest sprowadzić do zera wszystkie te ludzkie, te wymyślone cyferki wartości.
|
|
|
|
samotność nigdy nie jest bardziej samotna niż wtedy, kiedy człowiek się budzi i uświadamia sobie, że ma cały dom dla siebie.
|
|
|
|
Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy...
|
|
|
|
Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.
|
|
|
|
Niech przeszłość zostanie przeszłością.
|
|
|
|
Bywało, iż zdarzał się dzień, ponury, szary, kiedy dopadała ją tęsknota tak żrąca, że czuła się pusta, już wcale nie jak kobieta, ale suche drzewo, w którym świszcze zimny listopadowy wicher. Tak właśnie czuła się teraz, jakby się na niego wydzierała, jakby wydzierała go do domu, aż ją głowa rozbolała od myśli o tych wszystkich przyszłych latach i zaczęła się zastanawiać, na co komu miłość, skoro do tego prowadzi, skoro można się tak czuć choćby przez dziesięć sekund.
|
|
|
|
Nie śniło jej się nawet, że życie może nieść tyle bólu, chociaż fizycznie nic człowiekowi nie dolega.
|
|
|
|
Czy to wszystko co po dwóch latach zostaje z rozpaczy, ten twardy, popielisty smutek?
|
|
|
|
Chyba właśnie po tym można poznać naprawdę samotnych ludzi. Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni. Zawsze można do nich zadzwonić. Zawsze są w domu. Pieprzone zawsze.
|
|
 |
|
nie wierzyłam w przeznaczenie. cały ciąg wydarzeń, wszystkie kontuzje, mniejsze czy większe, dały mi jednak czas wstrzymania. z prawdopodobieństwem wstrząsu mózgu, hamowałam jedynie łzy, będące połączeniem bezsilności i irytacji. leżałam w łóżku, a głowa nie wytrzymywała czytania. rozmyślenia, analizowanie wszystkiego i jakiś obcy głos, który uświadomił mi, iż w całym tym braku czasu, pomyliłam w życiu zakręty.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
