 |
Jak pięknie było kiedyś. Nie mieści mi się w głowie.
|
|
 |
Kiedy osoba, którą kochasz, milczy, jest to najsilniejszy rodzaj bólu jaki ktokolwiek może Ci zadać. O tej sile świadczy chociażby fakt, że nie masz możliwości obrony – musisz po prostu czuć i pomału w tym bólu umierać.
|
|
 |
Opowiadam sobie Ciebie na dobranoc.
|
|
 |
Lubimy wracać w miejsca, gdzie spotkało nas coś dobrego, gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas.
Lubimy te powroty, bo stale mamy nadzieję, że ktoś lub coś jeszcze na nas tam czeka.
|
|
 |
Śmieję się, ale moje spojrzenie pozostaje puste.
|
|
 |
Nie chcę żeby jakakolwiek inna zajmowała moje miejsce, rozumiesz?
|
|
 |
Wspomnienia to namiastka tego, co zostało Nam po przeszłości.
|
|
 |
To pieprzna depresja ciągnie mnie pod wody tafle.
Nie słyszysz mnie, mój krzyk jest niemy, choć na ciebie patrzę.
Te kilka słów może uratować dziś .
Mów do mnie i nie pozwól mi iść .
|
|
 |
Chcę usłyszeć głos, nie słyszę go, choć jesteś blisko.
|
|
 |
Jakby ktoś pomiędzy nami porozstawiał szyby.
|
|
 |
Nie zapomniałam do dziś. Początkowo nie chciałam tej pamięci, nienawidziłam jej, chciałam ją zniszczyć, zabić, pogrzebać, z czasem jednak przyzwyczaiłam się do niej, a ostatecznie chyba nawet pokochałam. Ale to wcale nie znaczy, że przestała boleć. Najbardziej boli przed drobiazgi: gdy dobiegają mnie dźwięki piosenki, którą razem słuchaliśmy, gdy ktoś wymieni tytuł filmu, o którym rozmawialiśmy, gdy poczuję zapach perfum, których używał, gdy gdzieś usłyszę jego imię, wciąż tak bliskie i ukochane..
|
|
 |
w którym momencie pęka niebo? kiedy przestajesz czuć siebie, w sobie.
|
|
|
|