 |
|
Skończyłem się, próby wukrzesania nadziei nic nie dają. Życie stało się zadaniami, które są wynikiem oczekiwań i odpowiedzialności. To nie smutek, to bezsens, to nie depresja tylko realistyczne spojrzenie na życie, bez patrzenia przez różowe okulary, bez słodzenia kłamstwami.
|
|
|
|
Ostatecznie stwierdziłem, że coś ze mną nie tak, gdy w moich bezgranicznych marzeniach potrafiłem wyobrazić sobie radość jaką daję ale nigdy szczęście jakie czuję.
|
|
|
|
Zdolność do wyobrażenia sobie świata tak realnego jak ten prawdziwy jest jak mieszkanie z dilerem. Tak łatwo jest uciec, tak szaro gdy się wraca. W końcu jedyną radością jest fantazja tak słodka, jak spełnione pragnienia i tak gorzkia ak daleko jest od rzeczywistości.
|
|
|
|
Nie boli mnie tak życie, jak ilość żyć które mógłbym wieść.
|
|
|
|
Już od dawna wiedziałem że jestem skazany na życie z pustką której nigdy nie wypełnię, ale dopiero niedawno, zrozumiałem, że czymkolwiek będę chciał to zrobić tylko ją powiększę, a i bardziej będę ją ignorował tym mniejsza będzie. Już nie będzie przygniatać jak kowadło tylko uwierać jak drzazga w palcu. Przynajmniej będę mógł gdzieś dojść.
|
|
|
|
Wołają mnie duchy z pomiędzy stron, z międzyzdań, tęsknię za nimi, aż wstyd że chciałem ich porzucić na zawsze. Muszę wrócić, nawet jeśli zostaną tylko moją opowieścią. Jeszcze nie wiem jak to się zakończy gdzie zawiedzie mnie super focus, przepływ, intuicja. Chcę dowiedzieć się jakich wyborów dokonają a potem, potem czeka już nowa historia i nowy świat.
|
|
|
|
Czuję, że wracam do żywych. Coś dziś się zmieniło, jakby ktoś nacisnął przełącznik. Znowu mogę słuchać muzyki, znowu myślę aby wrócić do pisania książki, znowu mam siłę aby ćwiczyć. Tylko co z tym w co zainwestowałem ostatnio, pieniądze, czas? Kolejny raz coś porzucę bo mi się zmieniło? Chyba nie tym razem.
|
|
|
|
Chyba największy problem plaga na tym, że skupienie się na tym co widzę oczami sprawia mi ogromny ból z powodu tego jak wygląda rzeczywistość, dużo łatwiej znieść ją gdy jest tylko sporadycznie odwiedzanym miejscem, tylko wtedy gdy to konieczne, a potem mogę wrócić do świata który stworzyłem we mnie.
|
|
|
|
Mógłbym milczeć. Chciałbym milczeć ale nie chcę być sam więc rozmawiam o tych wszystkich głupotach, płytkich rzeczach, oni chcą żebym przeżywał te ich sprawy jak oni a ja tylko potrafię to rozumieć i czasem mówię im jak jest ale nie pojmują słów, nie chcą oni chcą przeżywać. Zazdroszczę im.
|
|
|
|
Myślisz, że to że wiesz w czymś pomaga? Gdy rozumiesz zbyt wiele jest jeszcze gorzej, bo wiesz jak bardzo jest źle i jaki będzie koniec.
|
|
|
|
Jestem zmęczony ludźmi a tak ich potrzebuję, tak nie mogę ich słuchać a tak lubię rozmawiać, nie mogę znieść tych głupot a tak lubię się uczyć, tak nie znoszę tej sztuczności a tak fajni sa ludzie swobodni.
|
|
|
|
Potrzeba mi kolegów którzy nie myślą źle o sobie i nie muszą udowadniać wszystkim że coś znaczą, którzy po prostu rozmawiają ze mną bez potrzeby tłumaczenia się dlaczego czują się gorsi.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
