 |
|
Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.
|
|
|
|
" Czuła się bezpiecznie, odizolowana i absolutnie zobojętniała pod warstwą swetrów, w wysokich butach i w płaszczu od deszczu, głęboko schowana w ciepłym wnętrzu mokrej wełny i czystego sumienia ."
|
|
|
|
Niezdecydowanie to moje drugie imię
|
|
 |
|
"To, że przepraszam, nie zawsze znaczy, że ja nie mam racji, a Ty masz. To tylko świadczy o tym, że bardziej cenię Ciebie niż własną dumę."
|
|
|
|
„Uniwersalizm męskiej logiki polega na tym, że jest za każdym razem jednoznaczna. Kiedy kobieta narzeka, że nie ma się w co ubrać, mężczyzna sądzi, że natychmiast powinien ją rozebrać."
Piotr Adamczyk
|
|
|
|
"Tydzień bez ciebie to niby tylko siedem dni i siedem nocy, ale jak się doda, to razem czternaście, a to już bardzo długo." Piotr Adamczyk
|
|
|
|
"Miłość, jako działanie matematyczne, to po prostu wynik dodawania nas do siebie." Piotr Adamczyk
|
|
|
|
"Nie jestem pewien do czego służy miłość, ale tak mniej więcej wydaje mi się, że do kupowania ci świeżego chleba gdy jeszcze śpisz, do podawania ręcznika gdy wychodzisz spod prysznica, do parzenia ci kawy i przyjmowania za to uśmiechu, do chowania cię pod parasolem, do niewierzenia w cellulitis, do niewidzenia zmarszczki, i do zabicia komara, do słuchania z tobą muzyki, i do spacerowania palcami po tobie, do pokazywania księżyca, że taki dziś duży i brzuch ma pełen snów." Piotr Adamczyk
|
|
|
|
"Tylko wychodzisz, a już czuję tęsknotę. Powinna pójść za tobą, nic mi tu po niej, wychodzę więc z nią na klatkę schodową, podstępnie w ślad za tobą, po czym szybko cofam się do mieszkania i zatrzaskuję drzwi. Ale podstęp się nie udaje, tęsknota nie zostaje zatrzaśnięta po tamtej stronie, nie szura bezradnie butami na wycieraczce, w drzwi nie drapie jak wyrzucony z domu pies. Znów jest ze mną, po wewnętrznej stronie mojej skóry.
Próbuję uciec, ale dopada mnie na każdym kroku. Tęsknię za tobą wszędzie – na kanapie, w łóżku, na krześle, w wannie, przy stole, a nawet pod stołem. W całym domu nie ma takiego miejsca, w którym bym za tobą nie tęsknił." Piotr Adamczyk
|
|
 |
|
Umysł ludzki rozwinięty nową ideą, nigdy nie wraca do poprzednich wymiarów.
|
|
 |
|
może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmarniejszym słowem. i każdego słowa niewypowiedzianego na tym świecie żałować. tylko że będzie za późno. a ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim, i gnije i ani mu potem w cierpieniu nie służy, ani w pamięci. to po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?
|
|
 |
|
"Mimo, że tu chcę więcej wiem jedno,
że to czego szukam jest wciąż tu ze mną"
|
|
|
|
Dodaj komentarz
