 |
[2] Ostatnie lata wciągnęły mnie w wir obowiązków i tej chorej rutyny, a teraz pojawiłaś się Ty, mój promyk w całej szarej rzeczywistości. Boję się tego jak jest mi przy Tobie dobrze. To zdrowe? Można tak uwielbiać kogoś pocałunki? Dotyk? Ciało? A przede wszystkim słowa? Czuję, że się uzależniam. A za każdym razem, kiedy wstaję rano, znów pojawiam się w pracy, boję się, że to mnie pochłonie, a Ty przetrawisz to raz, drugi, trzeci, ale za kolejnym po prostu zrezygnujesz. Nie pojawisz się kolejnego wieczora. Znikniesz, a mój świat znów wygaśnie. Boję się cholernie, że stracę osobę, którą prawdopodobnie zaczynam kochać.
|
|
 |
[1] Nerwowo skubie brzeg kanapy rozłożony z głową na moich udach. Upijam kolejny łyk kawy, drugą ręką mierzwiąc Jego włosy i ponownie pytając, co się dzieje. Zapewnia setny już chyba raz o tym, że jest w porządku, a ja kolejno widzę Jego drżącą lekko wargę, boleśnie przygaszone oczy, napięte mięśnie, które jasno wskazują mi co innego. - Nie potrafisz kłamać, a nawet jeśli, to nie potrafisz okłamać mnie. Całe Twoje ciało, Twoja dusza są przeciwko Tobie. Gdzieś tli się tylko ta iskierka podświadomości, która nie chce podzielić się ze mną tym, co Cię gryzie po serduchu - kończę, a On zrywa się gwałtownie, wylewając trochę kawy z mojego kubka. - Panicznie się boję o Ciebie. Nie wiem jak mam Ci opisać to uczucie, ale pochłania mnie całego. Boję się o to, że ten świat może zrobić Ci krzywdę. Ludzie to hieny, boję się, że Twoje serce, choć jest cholernie silne, w końcu tego nie wytrzyma. Dzięki Tobie zauważyłem coś poza pracą.
|
|
 |
Daję Mu buziaka w policzek, a On przed "do zobaczenia" zawsze szepcze mi do ucha jeszcze krótkie "dziękuję". Za każdym razem na nowo dziwi mnie cudowny wydźwięk tego słowa w Jego ustach, będący melodią stanowiącą podkład do dalszego kroku. Mocno wtulam się w te szerokie ramiona - miejsce z którego codzienna rzeczywistość wyszarpuje mnie siłą. Nie chcę go zostawiać. Boję się, że ten cholerny los, czas, cokolwiek może zrobić coś przeciwko nam, a każdą sekundę chcę traktować jak ostatnią, maksymalnie chłonąc Jego obecność.
|
|
 |
Chcę kupować te upchane w mały kubeczek owoce i zjadać je na spółkę po kęsie z Tobą. Chcę prezentować Ci się w słynnych weneckich maskach i widzieć Twój uśmiech. Chcę obserwować ptaki unoszące się tuż nad laguną, czując wówczas Twoje palce przeplatające się z moimi. Chcę powiesić z Tobą kłódkę na moście zakochanych. Ciebie - tylko Ciebie brakuje mi pośród wąskich uliczek tego cudownego włoskiego miasta. I jeśli zapytasz mnie, czy mogłabym tam zostać na dłużej, kosztem powrotu tutaj, odpowiem, że nie, bo tu, właśnie tu, czekają na mnie ramiona, które w ostatnim czasie zaczęłam tak bezwarunkowo uwielbiać.
|
|
 |
Zrób coś aby im pomóc, daj żywy dowód tego, że nie jesteś głuchy na krzyk tych szarych bloków. / Cyhacz WS
|
|
 |
Znaczenie duże zawsze ma wielkie serce.
Nie bądź obojętny na cudze nieszczęście. / Bonus RPK
|
|
 |
Gdy będziesz miał samobójcze myśli, proszę, zadzwoń do mnie.
Choć to nie Błękitna Linia, przyjadę by dać Ci w mordę.
Wjadę frontalnie z kopem, ciosy ostudzą zamiary.
Zostawię pizdę pod okiem, żebyś miał drugą do pary. / Eripe
|
|
 |
Jebać trudniejszą drogę, skaczmy z okien, nie ma lekko.
Zostawimy list po sobie, że przeżywaliśmy piekło.
Bliscy będą płakać za nami, niech, kurwa cierpią.
Nam na szyi z pętlą i tak to zwisa, już wszystko jedno. / Eripe
|
|
 |
Więc nie powtarzaj mi że ten świat jest piękny, bo nie jedną dusze zabrał kurwa bez potrzeby ! / White KRST
|
|
 |
Burzysz mury, nie przeszkodzą barykady.
Nie straszne Tobie wichury, jesteś duchowo bogaty. KaeN
|
|
 |
Z trzeźwością na bakier.
Na chatę wracałem zygzakiem / Siwers
|
|
 |
Szczęśliwy nikt nie liczył czasu, zegar nie chodził.
Gouda grzała zimą, a browar latem chłodził. / Ninas
|
|
|
|