|
Ale nauczyłem się, że można żyć dalej, bez względu na to, jak niemożliwie się to wydaje, i że ból... łagodnieje. Nie mija całkowicie, lecz po pewnym czasie nie jest już taki dominujący.
|
|
|
Kiedy zamykam oczy, widzę Twoją twarz, kiedy idę niemal czuję Twoją dłoń w mojej. To jest we mnie wciąż żywe, lecz o ile kiedyś przynosiło mi pociechę, to teraz sprawia mi ból.
|
|
|
- Dlaczego nie patrzysz pod nogi kiedy idziesz? - Bo mam tu ciebie żebyś mnie łapał.
|
|
|
dopiero wspominając niektóre chwile uświadamiam sobie, jak wiele mogłam powiedzieć,jak wiele mogłam zrobic.
|
|
|
Wydawał się pozbawiony wszelkich uczuć i nienawidziłam go za to. Skoro ja go kocham, to on powinien kochać mnie.
|
|
|
miasto zakochanych ? Warszawa . park . nasza ławka
|
|
|
- za kim najbardziej tęsknisz? - hmm .. tęsknie za ludźmi, którzy nauczyli mnie żyć - jak to nauczyli żyć? przecież każdy to potrafi - ja nie potrafiłem. na szczęście spotkałem na drodze wspaniałych ludzi , którzy pokazali mi jak się śmiać, kochać, jak czuć się szczęśliwy .. - to pewnie nauczyli cię też i płakać- nie , płakać nauczyłem się sam.. gdy odeszli bez słowa pożegnania.
|
|
|
Nawet najlepsi przyjaciele potrafią nas czasem zranić i należy im to wybaczać .
|
|
|
..znowu mylisz prawdę z opinią większości.
|
|
|
Jeśli coś się wie, jeśli czegoś się chce, nie wolno tego odrzucić ze strachu,lub próbować powiedzieć sobie 'to szaleństwo'. Naprawdę nie warto. Chyba, że ktoś lubi popełniać błędy.
|
|
|
Wiesz, że w oczach można utonąć? Ja tonę w Twoich, ale nie ratuj mnie, chcę się w nich utopić i trwać tak na zawsze.
|
|
|
|