 |
|
wiem tylko,ze zawsze bylam soba,zylam dla tych przeblyskow zrozumienia ,przyplywow olsnienia.
|
|
|
|
według mnie,milosc jest wynalazkiem mezczyzn.zawsze uwazalam sie za kobiete,ktora nie powstydzilaby sie poswiecic zycia dla mezczyzny-w moich oczach bylby to dowod odwagi i wielkosci. zamieszkiwanie tego meskiego swiata zmienilo mnie na dlugo w slaba kobiete.bylam slaba,rozpaczliwie pragnelam milosci i majac gleboka swiadomosc swojego tragizmu,wycwiczylam sie w egocentryzmie i roczulaniu nad soba.to byl moj zamkniety,pelen silnych emocji wewnetrzny swiat,ktory uwazalam za bardzo piekny.
|
|
|
|
jego znikniecie wypaczylo wszystko,czym bylam i co wiedzialam. czasem czulam sie jakby pogrzebano mnie zywcem.pogodzilam sie z tym,ze tak wlasnie musi wygladac moje zycie.nie rozwazalam przejecia kontroli nad sytuacja i nie moglam przerwac tego lancucha nieszczesc.z pewnoscia brakowalo mi determinacji.w czasach tej beznsensownej mlodosci gralam jednoczescie role ofiary i zabojcy.bylo mi wstyd,czulam sie nic niewarta i wlasnie dlatego nie potrafilam zakonczyc tej dziwacznej podrozy.mozliwe,ze ostatecznie zmusilam sie,by zyc dalej,uratowal mnie jednak nie lek przed smiercia,lecz wstret do samej siebie.
|
|
|
|
kazde rozstanie i kazde zaczynanie od nowa trwale zapisuje sie w pamieci
|
|
|
|
zyjesz jeszcze bardziej nierozsadnie niz ja. moge ci podaroaac dodatkowe kilka minut swojego czasu,ale nie przekonasz mnie,zebym z toba zostala. nie rozumiesz czym jest milosc,oboje tego nie rozumiemy-bo co innego sprawia ze to wszystko nam sie przydarza?
|
|
|
|
kosci zostaly rzucone:moj losc nie znajdowal sie w moich rekach..
|
|
|
|
przestałam wierzyc w czyjekolwiek slowa.nie wierzylam w nic oprocz jedzenia,ktore wkladalam sobie do ust.stracilam wiare we wszystko.mialam tylko siedemnascie lat,ale moje zycie juz sie skonczylo.skonczylo sie,kurwa mac!
|
|
|
|
Gdy nie stać nas na miłość, stać nas zawsze na zazdrość.
|
|
|
|
Ani różnica poglądów, ani różnica wieku, nic w ogóle nie może być powodem zerwania wielkiej miłości. Nic prócz jej braku.
|
|
|
|
Kiedy stosujesz ironię, nigdy nie nadążam. Jestem wolniejszy. Jakbyś ty była błyskawicą, a ja grzmotem.
|
|
|
|
w poszukiwaniu wszystkiego
|
|
|
|
zatracam się całkowicie w osobie, którą kocham
|
|
|
|
Dodaj komentarz
