 |
|
Szukałem Cię tam, gdzie Cię nie było i tam, gdzie byłeś..
Jedno jest pewne. Tu gdzie ja jestem - Ciebie nie ma..
|
|
 |
|
Kiedyś nie były ważne dla Ciebie przebyte kilometry. Mówiłeś, wręcz zapewniałeś mnie, że dzieląca nas odległość nie ma prawa mieć większego wpływu na nasz związek, a jednak się myliłeś. Okłamywałeś mnie mówiąc zupełnie coś innego. I wiesz, powinnam dziś Tobie dziękować za to wszystko, za tą naukę, którą przy Tobie zyskałam. Pokazałeś mi twarz człowieka wiecznie kłamiącego, oszukującego osoby, które się kocha. Lecz tu się pojawia masa pytań. Czy, aby na pewno Ty byłeś człowiekiem, który kiedykolwiek mnie kochał, który kogokolwiek kochał przez całe swoje życie? Wkładałeś przez tyle miesięcy maskę na swoją twarz. Zasłaniałeś swoje prawdziwe oblicze. Myślałeś, że nigdy się nie domyślę, że nie przejrzę na oczy i nie pojmę, jakim obłudnym i parszywym kłamcą jesteś?
|
|
|
|
Nie umiem sobie z tym poradzić. Zeszła ze mnie cała energia. Nic nie czuję, kompletnie. Nie jest mi smutno. Ani wesoło. Nic nie czuję
|
|
|
|
1.Słuchaj, kochanie, to nie tak, kocham cię, kocham cię każdą swoją żyłą, każdym swoim włosem, obojgiem uszu i oczu, dziurkami nosa, skoliozą, paranoją, próchnicą, mózgiem, stopami, jesteś dla mnie wszystkim, klejnocie, góro cukru, kocham cię. uciekajmy, mamy jakieś pieniądze, znajdźmy jakiś motel, kupmy odgrzewaną pizzę z mikrofali i frytki, a przede wszystkim dwie butelki wina, i wejdźmy do wanny, umyję cię, scałuję z ciebie wszystko, umyję cię, wytrę ręcznikiem, położę do łóżka, i zacznę całować, i mówić ci, opowiadać cały świat, całować cię w usta, szyję, nos, oczy, czoło, uszy, splot słoneczny, ręce, palce, paznokcie, łokcie, pępek, brzuch, kolana, stopy, knykcie, łydki, kostki, duszę; obejmiesz mnie nogami i chuchniesz mi w twarz srebrem; zamienisz mnie w księcia; ja ciebie w kobietę; ty mnie w mężczyznę; zamienimy świat w lunapark; zło w mrożoną oranżadę; wojnę w popcorn; nienawiść w papierosa po obiedzie
|
|
|
|
2.Chodź, chodź, chodź, to nieprawda, ja jestem twoim chłopakiem, ja jestem twoim, i tu już wszystko się kończy, nie można obciąć więcej słów, bo gdy zabierzesz słowo twoim, zostaje ci jakaś niemożliwość, jak dwa plus dwa równa się pięć. Nie ma mnie bez ciebie.
|
|
|
|
I. Miał być zwykły wpis, przesłodzony walentynkami życzeniami, aczkolwiek w pewnej chwili doszłam do wniosku, że tak być nie może… To musi być coś innego, odróżniającego się od całej reszty wpisów, które są zawarte w tym miejscu. Dla wspaniałej osoby tak właśnie być powinno. I tak, to się tyczy właśnie Ciebie, Werka [fuckingreality]. Napisałam Ci, że chcę połączyć dwa wpisy ze sobą, pamiętasz? I nie zdradziłam Ci większych szczegółów, ponieważ nie wiedziałam, jak to samo w sobie wyjdzie. Jednak chciałabym Ci bardzo po pierwsze podziękować za Twoją obecność. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak wiele to dla mnie znaczy. Sam fakt, że mogłam Cię poznać w tym miejscu ponad półtora roku temu sprawił, że naprawdę dzisiaj mogę powiedzieć szczerze, że jestem szczęśliwa i to właśnie dzięki Tobie;>
|
|
|
|
II. Niedawno wróciłaś w to miejsce, przeczytałaś zaległe wpisy, wiadomo było ich trochę od paru miesięcy Twojego niebywania tutaj, ale jednak dostrzegłaś to coś, czego nikt wcześniej nie widział. Skopiowałaś fragment wpisu i napisałaś do mnie na prywatnych, dając mi wyraźnie przy tym do zrozumienia, ze mogę do Ciebie pisać na telefon. Los właśnie tak chciał, że miałam pod ręką kartę z Twojej sieci. Wykorzystałam więc okazję i napisałam. Następnie nie ukrywając przyznaję, że troszkę się bałam, jak odpiszesz, jak zareagujesz na moje esy.. Była to ciężka noc, ale Ty pisząc rano sprawiłaś, że na mojej twarzy pojawił się naprawdę szczery uśmiech. Pozwoliłaś mi od tamtego dnia uwierzyć w ludzi. Dzięki Tobie przekonałam się, że nie ma samego zła na świecie, że są jeszcze wartościowe osoby, które coś mogą wnieść w życie człowieka..
|
|
|
|
III. I tak, Ty jesteś właśnie dla mnie taką osobą. Wnosisz w moje życie coraz więcej. Dzięki Tobie zaczęłam powoli się zbierać w jedną całość, dosłownie ożyłam. Zmieniam odrobinę swój styl, zachowuję większy dystans do pewnych spraw i co najważniejsze nie płaczę. Nie dlatego, że nie chcę, lecz dlatego, że zrozumiałam przy Tobie, że łzy nie mają prawa niszczyć mojego życia, ani tym bardziej powracająca przeszłość. Do Ciebie można pisać praktycznie z każdą błahostką i wiem, że Ty tego nie olejesz, wręcz przeciwnie. Zawsze dasz jakieś swoje zdanie, pokażesz mi swój pogląd na dany temat… Co spowoduje, że ja też zacznę spoglądać na wszystko z innej strony i wyciągać pewne wnioski. Pomimo, że ostatnio troszkę Ci ‘ spamowałam’, to i tak się do mnie odezwałaś, kiedy tylko już mogłaś pisać..
|
|
|
|
IV. Chociaż szczerze się przyznaję, że myślałam, iż szybko będziesz mogła żałować swojego wcześniejszego zdania. A jednak przekonałam się, że nie należysz do ludzi, którzy mówią jedno, a robią drugie. Bardzo mi się to w Tobie podoba, bo jesteś dobrym, naprawdę dobrym przykładem, z którego powinno brać się naukę z tego, jak żyć. Pomimo, że sama popełniasz wiele błędów..To potrafisz uchronić niekiedy drugą osobę przez kolejnymi, złymi ścieżkami. I tak zrobiłaś w moim przypadku. Codziennie pisanie z Tobą od tych paru tygodni naprawdę mnie zmieniło. Sama czytałaś również słowa moich nauczycielek, które zauważyły zmiany. I są one dzięki Tobie… Dlatego właśnie chciałabym Ci baaardzo podziękować za to, że jesteś, za to, że znosisz moje humorki, i że wytrzymujesz ze mną tyle czasu.
|
|
|
|
V. Dla mnie każda chwila z Tobą jest naprawdę bardzo ważna. I nasze rozmowy… Mimo tego, że dopiero raz ze sobą rozmawiałyśmy, słyszałyśmy swój głos… To mogę szczerze powiedzieć, że było warto. A wiesz dlaczego? Ponieważ znalazłam w Tobie kogoś przy kim mogę być sobą, kogoś z kim prowadzę dialog, a nie ciągnę monolog. I to jest również ważne. Bo przy Tobie czuję pewne uzupełnienie. I nie ważne są dzielące nas kilometry… To czas pokaże, jak to wszystko będzie. Ważne dla mnie jest teraz to, że jesteś przy mnie obecna. I za to jeszcze raz Ci dziękuję… I pamiętaj o jednym. Ty jesteś teraz tą moją miłością i walentynką, więc żadnych smutków u Ciebie nie chcę słyszeć, ani nigdy widzieć. Przeszłość obie musimy oddzielić grubą linią i żyć tym co teraz będzie przed nami… Czyli walczyć o wymarzoną przyszłość. I wczoraj mówiłam całkiem serio, że Cię Kocham Moja Kochanko, Walentynko. ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
