 |
|
Czy poznajesz tą piosenkę, bo ja tak. Wraca jeszcze silniej jak kiedyś ;*
Gdybym mógł cofnąć czas zrobiłbym to raczej.
I nie poszedłbym z Tobą wtedy na ten pierwszy spacer.
Byłoby inaczej dziś, bez Ciebie obok
Może miałbym kogoś, a nie marzył o życiu z Tobą.
Gdybym mógł jeszcze raz od nowa wszystko poukładać,
Nie byłabyś nigdy priorytetem - o to bym zadbał
Nie było Twojego zapachu w moim łóżku.
Cichej pustki w pokoju pustym, dzielenia smutku
Dziś, gdy o Tobie myślę, gdy Cie nie ma przy mnie.
Jednego chce - wyjdź z mojej głowy, zanim z siebie wyjdę.
Nie chce tęsknić, to nie ma sensu już, posłuchaj.
Mieliśmy grać w miłość na zawsze całe życie tutaj.
Całować ją, przytulać, wciąż dotykać, dbać co dzień.
Tak miało być przecież i tak byłoby dobrze.
Dziś jakbym cofnął się wstecz, słyszę ten sam głos ciągle.
Że Ty i ja, że jak to tak... i że to koniec
|
|
 |
|
Bo w przyjaźni jest pewien rodzaj zakochania, taka fascynacja drugą osobą, że się chce z nią spędzać czas, robić z nią kolejne nowe rzeczy, wybierać bycie z nią zamiast z kimś innym. / Ewa Konarowska
|
|
 |
|
-Zimno mi. -Przecież jest około 20 stopni… - W serce mi zimno.
|
|
|
|
Nie traktuj mnie proszę jak obowiązku rozmawiaj lub milcz ze mną, bądź przy mnie po prostu, gdy czujesz że chcesz
|
|
|
|
Szczęście, to ramiona w których można się skryć.
|
|
|
|
Nie wie, że niektórzy ludzie, tacy jak ja, są rozbici jak szklanka na tyle części, że nie da się ich skleić z powrotem w całość. Bo ta całość już dawno nie istnieje.
|
|
|
|
Mogę ćpać juz tylko jej uśmiech.
|
|
|
|
„Zakochać się” brzmi prawie tak jak „zaziębić się”- nic poważnego, przejdzie, przeminie. Zazwyczaj jest to jednak stan nieodwracalny, z którego nie potrafimy się wyleczyć.
|
|
|
|
Zdziwiłbyś się ilu ludzi z Tobą nie rozmawia ale codziennie rozmawiają o Tobie.
|
|
|
|
Kiedyś sądziłem, że ludzi pamiętamy, dopóki możemy ich opisać. Teraz myślę, że jest odwrotnie: są z nami, dopóki nie umiemy tego zrobić.
|
|
|
|
Na naszych wspólnych zdjęciach ona zawsze patrzy w obiektyw, a ja zawsze patrzę w nią.
|
|
|
|
Nie potrafimy postawić kroku, aby nie przydeptać. Nie potrafimy ręki położyć, aby nie zgnieść. Nie potrafimy dać, aby nie zabrać. Nie potrafimy się śmiać, aby nie urazić tych, którzy płaczą.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
