 |
|
To serca zaćmienie pośrodku dnia
Nasz obraz podstępnie rozmazał czas
|
|
|
|
Próbowałam znów namalować Cię
Ale kolory zbladły, wytarły się
|
|
|
|
Podaruj nam,
Ten ostatni dzień,
I choć jeden świt
Zanim ja,
Uwolnię, już ostatnią z łez
Którą zetrzesz nim
Odwrócisz się.
|
|
|
|
Wiem, że nie mamy dziś już nic,
Więc nie próbuj swoich sił
|
|
|
|
Dzień, w którym powiem sobie dość,
Będzie karą za twój błąd
|
|
|
|
Nie obiecuj, że odmieni się
To życie, które straciło sens.
|
|
|
|
Jestem ci wdzięczna i zapamiętaj
Na pewno przetrwam
Kiedy nie będzie nas
|
|
|
|
Nie jesteś wart miłości
Którą chciałam zmienić cały twój świat.
|
|
|
|
Zaczynam nowy dzień szukając obok Ciebie
za oknem dawno świt odbija się tu echem
|
|
|
|
Otwierasz nowe drzwi, przez które mamy przejść
za nimi miasto śpi i już nie pada deszcz
|
|
|
|
Już nic nie grozi nam
jesteśmy tu bezpieczni
Należy do nas świat
jesteśmy nieśmiertelni
|
|
|
|
Z góry na dół, jak z jedenastego piętra. Ty też znasz to uczucie pękniętego serca.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
