 |
|
będę pamiętał te pocałunki, nasze usta surowe w miłości i to jak dałaś mi wszystko co miałaś, i jak ja ofiarowałem Ci to co ze mnie zostało
|
|
|
|
zastanawiam się tylko jak ci bije moje serce
|
|
|
|
głośno potrafisz już tylko milczeć
|
|
|
|
już z wiosny znów jak z bólu krzyczę
|
|
|
|
nie mogę kurwa wybrnąć. zrób coś.
|
|
|
|
do dzisiaj pamiętam dwa uczucia tamtej chwili. nieskończoną miłość, a zaraz potem ogromny lęk, że coś może się przydarzyć tej miłości.
|
|
|
|
czuje się prawie jak człowiek
|
|
|
|
z dnia na dzień jakoś tak coraz mniej sypiam, coraz mniej sypia mój wzrok, który jak głupi wciąż szuka ciebie, szuka gdzie tylko się da. jeszcze nie znalazł. może i lepiej tylko tak ciężko, po prostu ciężko mu spać.
|
|
|
|
i znów wesoło w błoto kierujemy życie
|
|
|
|
nie tak. nie tak miało być. mówiłeś coś innego, ale przecież zawsze mówiłeś dużo.
|
|
|
|
zawsze byłem zwichnięty. każdy powrót wykręca mnie jeszcze bardziej- w końcu przestanę przypominać człowieka.
|
|
 |
|
Wyszedłeś, prawie umarłam, to było prawie zabójstwo.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
