|
Przez chwile miałam coś co zagłuszyło mój ból. Jednak tęsknota za ukochaną osobą nie zna litości i prędzej czy później kolejny raz powraca pozostawiając spustoszenie w sercu swojej ofiary. Ze mną nie mogło być inaczej. Ja musiałam znowu poczuć jak to jest upadać coraz niżej. I chociaż tego nie chciałam, bo moim jedynym celem było pokonanie własnych słabości, to takiej sytuacji nie udało się uniknąć. Prawda jest taka, że nikt nigdy nie liczył się z moimi uczuciami. To ja, to zawsze ja dopasowywałam się do innych, ale nikt do mnie. Może taki właśnie jest świat, może niektórzy ludzie już tak mają, że zostają ranieni przez najważniejsze osoby, a ja jestem wśród nich i to już nigdy się nie zmieni. Czas się do tego przyzwyczaić, a przede wszystkim uodpornić się na ból. Może wtedy to wszystko będzie o wiele mniej bolało. / napisana
|
Dodaj komentarz
prostamysl:
wybieraj lepiej niż do tej pory, stąpaj po ziemi to poznam fajnego faceta, z głową w chmurach poznasz tylko pozerów, nieudaczników i same ofiary losu, które umieją się sprzedać, czasami spójrz też krytycznym okiem na swoje dokonania :)nikt bowiem nie jest idealny
he.is.my.hope:
My po prostu takie jesteśmy- za wrażliwe, za kruche, może za dobre? Ale w pewnym momencie coś w Tobie pęknie, we mnie powoli to się dzieje - przestaje się dopasowywać do innych. Już wystarczy i niech się wali, niech pali, niech inni odchodzą, trudno. Kto ma być- będzie, przyjdą też inni - miejmy nadzieję tacy, którzy będą o nas tak samo dbać jak my o nich, którzy nie wykorzystają naszej wrażliwości, a wręcz będą ją chronić przed resztą świata.
