… i przychodzi w życiu ta­ki czas, gdzie nie masz kom­plet­nie na nic ocho­ty. Drob­nos­tki, które kiedyś Cię cie­szyły, dzi­siaj nie mają już żad­ne­go znacze­nia. Kiedyś cie­szyłaś się pat­rząc gdy ran­kiem wsta­je słońce. Dzi­siaj go niena­widzisz. Po­kochałaś noc, gwiaz­dy, własną po­duszkę do której wie­czo­rami tu­lisz się i wy­lewasz w nią ty­siące łez. … A te us­ta, oczy, spoj­rze­nie nie ro­bią już na To­bie wiel­kiego wrażenia. Już to na Ciebie nie działa. Uod­porniłaś się. Nie pot­ra­fisz oka­zać żad­nych uczuć, po­wie­dzieć te­go co myślisz. Czu­jesz się jak­byś miała na so­bie ka­mizelkę uczu­ciood­porną. Jak­by ktoś zro­bił Ci og­romną dziurę w klat­ce pier­siowej, niszczył od środ­ka. Jes­teś ta­ka bez­radna… Nie pot­ra­fisz się z nicze­go cie­szyć, wszys­tko Cię dołuje. Czu­jesz się tak cho­ler­nie sa­mot­na. Nie możesz pat­rzeć na szczęście in­nych …

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!