|
CZ.6.. będąc już w domu, bracia położyli mnie na kanapę, ja z bólu skręcając się, musiałam położyć się na podłogę. gdy minęły niecałe 3 minuty, mój chłopak był już u mnie. nie wiedziałam skąd, ani od kogo się o tym dowiedział. ale powiedział mi, że czuje on mój ból na odległość. pocałował mnie, przytulił, a potem wziął na ręce i położył mnie na moje łóżko. był ze mną tak długo, aż rana się zgoi. nazajutrz rano, rana się zgoiła. po tym wszystkim ja, nie poszłam do szkoły, a wraz ze mną mój chłopak. chciał teraz być przy mnie i spędzać ze mną całe dnie i noce. nie miał zamiaru mnie wcale opuszczać. tak wiem, kochanego mam chłopaka. przez tydzień musiałam leżeć w łóżku, żeby ta rana się dobrze zgoiła, mój chłopak ciągle czuwał nade mną, wszystko mi podawał, chociaż trochę mnie to wkurzało, bo stał się nadopiekuńczy, ale wytrzymam, muszę. przez ten tydzień on zostawał na noc, spał ze mną. bracia zrobili się dziwnie spokojni. jakby zaczęli mu ufać. ale to mogą być tylko pozory, znając ich.
|
Dodaj komentarz
