dzwonisz i mówisz, że ci przykro?! trzeba było pomyśleć wcześniej, zanim uzależniłeś mój umysł od codziennych rozmów z tobą. zanim moje oczy nie przepełniły się tak wielkim żalem, a serce nie pękło na milion kawałków, zanim każda godzina nie była tak cholernie trudna i zanim wszystko nie straciło swojego dawnego sensu.
|