|
Lata mijają, człowiek dorasta, jest bardziej dojrzały. Wydaje się, że dorosłe życie uodporniło go i wzmocniło. Tyle się wydarzyło, każda porażka pokazała że musi sobie jakoś radzić, nie ma wyjścia. Ma obowiązki nie może jak mała dziewczynka po prostu rzucić w kąt zabawki i płakać do poduszki. Zastanawiało mnie dlaczego niektórzy ludzie tak ciągle biegną. Każdą minutę mają zaplanowaną, zawsze znajdą sobie jakieś zajęcie. Już wiem.. oni nie chcą dopuścić do momentu w którym się zatrzymasz. Bo przychodzą takie chwile kiedy masz czas na analizowanie i rozmyślanie o przeszłości. Nagle sobie wszystko przypominasz a myślałaś że to już dawno minęło. Kazda blizna o sobie przypomina. Dziwne uczucie.. trochę boli ale nie do końca to ból.. niemiłe wspomnienie, którego nie potrafisz zidentyfikować i nazwać. I wtedy budzi się w środku ta mała dziewczynka.. ale pozwól jej na to. Każdy ma czasem chwilę słabości i ma prawo wyrazić emocje. Ale potem idź dalej, walcz.
|
Dodaj komentarz
