"Jak można coś uznać za decyzję, jeśli nigdy nie brało się pod uwagę odmowy? Owo t a k już na ciebie czekało, nieuniknione, suma tych wszystkich lat tęsknoty, nadziei i obsesji. Nigdy nawet nie zdecydowałeś, że twoje życie ma tak wyglądać – życie po prostu w ten sposób się potoczyło. Zostałeś uformowany przez to, czego doświadczyłeś. Tak jak kanion nie może powiedzieć rzece, jak ma go ukształtować. Po prostu pozwala się żłobić wodzie. (...) Nigdy nie umiałeś zawalczyć o swoje. Zawsze twoim największym marzeniem było całkowite usunięcie się w cień, stanie się niewidzialnym. Dawno temu nauczyłeś się głęboko skrywać największe emocje, bo właśnie one wywołują u ciebie płacz (...)".
|