Lekkość bytu Być albo nie być nieznośnie dobija się do mych drzwi szarpie za klamkę targając byt za ubranie Cicho! Cicho depcze po piętach istnienia i skrada się, skrada a ślina kapie po brudnej brodzie Odziera ze skóry lśniące dusze i ciągnie je na sznurze śmierci po zimnych deskach wybujałych umysłów.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!