“ Jestem wytrzymała na ból fizyczny, przed tym psychicznym cofam się, uciekam. On mnie ściga z żelazną konsekwencją. Tak dobrze mu we mnie, tak się rozsiadł wygodnie, tak się rozgościł. Czegokolwiek bym w sobie nie dotknęła, jest przesiąknięte bólem.(...) Cokolwiek przed sobą udaję, moja głowa jest jak pusta hala, w której odbijają się dźwięki. ”
— Maria Nurowska
|