 |
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Trudno wymagać od człowieka, by wyzbył sie lęków. Lęki pełnią w psychice człowieka rolę nie mniej ważną od wszystkich pozostałych stanów emocjonalnych. Psychika pozbawiona lęków byłaby psychiką kaleką.
Andrzej Sapkowski, Chrzest ognia
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Mój błysk przebije ciemności, moja jasność mroki rozproszy.
Andrzej Sapkowski, Sezon burz
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Musimy się rozstać, by się wzajemnie nie skrzywdzić. My, przeznaczeni sobie. Stworzeni dla siebie. Szkoda. Ten lub ci, którzy tworzyli nas dla siebie, powinni zadbać o coś więcej. Samo przeznaczenie nie wystarcza, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.
Andrzej Sapkowski, Miecz Przeznaczenia
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Ciri była zdziwiona i rozczarowana, ale przeszło jej szybko. Uczyła się. Także tego, by nie dziwić się za dużo i za dużo nie oczekiwać – bo wtedy rozczarowanie bywa mniej dotkliwe.
Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Błędy też się dla mnie liczą. Nie wykreślam ich ani z życia, ani z pamięci. I nigdy nie winię za nie innych.
Andrzej Sapkowski, Krew elfów
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Jakoś sobie radzę. Bo muszę. Bo innego wyjścia nie mam. Bo jakoś zmogłem w sobie pychę i dumę z inności, bo zrozumiałem, że pycha i duma, choć jest obroną przed innością, jest obroną żałosną. Bo zrozumiałem, że słońce świeci inaczej, bo coś się zmienia, a nie ja jestem osią tych zmian. Słońce świeci inaczej i będzie świecić, nic nie da porwanie się na nie z motyką.
Andrzej Sapkowski, Ostatnie życzenie
|
|
|
| anais dodano: 27 marca 2022 |
|
|
Zachowam się jak przystało na wzgardzoną i porzuconą kochankę. Klasycznie. Odejdę z podniesioną głową. Z godnością i dumą. Łykając łzy. Potem będę ryczeć w poduszkę. A potem puszczę się z innym.
Andrzej Sapkowski, Pani Jeziora
|
|
|
| anais dodano: 7 maja 2021 |
|
|
Samotność podnosi człowieka, miękczy, egzaltuje. Ciągłym ocieraniem się o świat tracimy władzę uczucia czegokolwiek głęboko i zużywamy się, twardniejemy, serce dostaje nagniotków.
——————— J. I. Kraszewski, Ostap Bondarczuk
|
|
|
| anais dodano: 2 maja 2021 |
|
|
“Urzekał mnie jej sposób bycia. Wydawała się cicha i spokojna, ale gdy pozwoliła się poznać pokazywała jednocześnie jak blisko i jak daleko prawdy się było.”
— “Mieszka u mnie paranoik”
|
|
|
| anais dodano: 23 września 2018 |
|
|
Unikamy tego, czego nie chcemy widzieć; jesteśmy głusi na to, czego nie chcemy słyszeć; ignorujemy to, czego nie chcemy wiedzieć. Jesteśmy mistrzami samooszukiwania, manipulowania naszymi spostrzeżeniami.
|
|
|
| anais dodano: 23 września 2018 |
|
|
Uważaj, gdy stajesz twarzą w twarz z ludźmi o zranionych sercach: nie zdołasz ich pocieszyć. I nie ma takiej cierpliwości, mądrości, wielkoduszności, namiętności, która byłaby zdolna ukoić owe zawiedzione serca.
|
|
|
| anais dodano: 23 września 2018 |
|
|
Prymitywy niszczą, nie zważając na sztukę czy badziewie. Bo rozumienia przecież w Polsce się nie uczy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz