To pojebany sen jest
To ‘nie damy się’ to tylko garstka
By się nie poddać, nie zabić, nie zachlać, nie spalić ze wstydu
Wiara wielkości jest naparstka
Wróć do domu, to namiastka, gdy znowu szukam spokoju
W twoich oczach w moim pokoju
To daje radość mi jak gwiazdka
Zerwana dla dziecka z nieba
My mamy sojusz
Jesteś dla mnie jak Alcatraz
Nikt nie postawi się tej armii
Jebać rządy i wszyscy marni
Zimne spojrzenie, sprane trampki
Trzymam za rękę swoją barbie
I ciągle się śmiejemy; Eddie Murphy
I życzą nam żebyśmy byli martwi
Ale za dobrze znam to miasto i jego zakamarki
Jest śmieszno-strasznie; Garfield Marty cienie szansy,
Ale twoje źrenice są jak skarby
Twoje usta to kolejne frazy mojej mantry
Lubisz jak mówisz głupstwa i gubisz fanty
I choć lubię jak się wkurzasz, nie krzycz na mnie, odkryj karty
Pozory stylu, to tamte lalki
Nikt nie wie kim się staję gdy zagrzewasz mnie do walki
A za dużo powrotów na tarczy
Ty nie masz nikogo, a mi chyba wystarczy
Już tych brudnych spelun, w których
|